به کارگیری سلاح و سیاست کیفری ایران در قبال اختلافات قومی خوزستان

افزایش آمار قتل با سلاح گرم بسیار خطرناک است. واقعیت این است مساله ی استفاده از سلاح گرم است و کمتر کسی دسترسی آسان به سلاح گرم دارد و تهیه آن سخت است و مجازات حمل آن نیز سخت تر، بنابراین کمتر کسی خطرپذیری حمل اسلحه را به جان میخرد. در چند سال اخیر تنش های ایجاد شده در منطقه به خصوص در کشورهای همسایه شرقی وغربی ایران، باعث شده است تا سلاح گرم در بازارها به صورت قاچاق عرضه شود؛ لذا وقتی عرضه وجود داشته باشد فروشندگان با تبلیغات پنهان، کالای خود را به فروش می رسانند. از آنجا که قتل یا ترساندن با سلاح گرم آسان ترین روش برای مقابله با دشمن و حریف است، فرد می تواند بدون درگیری، هدف را ترسانده و به مقاصد خود دست پیدا کند. دارندگان سلاح گرم غیرمجاز به محض قرار گرفتن در تنگنا حتی در برخوردهای عادی و کم اهمیت هم از صلاح گرم استفاده می کنند . در پژوهش حاضر برای بررسی حقوق دوجانبه ملت و دولت نبایستی از آن غافل شد و بعنوان چهارچوبی نظری جهت تشریح فرضیه از آن بهره برداری گردید . زیرا قانون اساسی به حقوق و آزادی های عمومی مردم اهمیت ویژه ای قائل شده است، اما در زمینه تکالیف دولت در قبال حقوق ملت ، ابهاماتی به جهت عدم شناخت منویات قانون اساسی ایجاد می شود. پس از بررسی بندهای اصل سوم قانون اساسی و پرداختن به مفهوم حاکمیت در قالب دولت-ملت می توان مطابق قانون اساسی گامهای عملی را برداشت و از هرگونه غفلت و یا بلاتکلیفی دوری جست.

کلیدواژه ها:

حقوق ، سیاست کیفری ، سلاح ، اختلافات قومی