بررسی حقوق کودک در نظام کیفری ایران

ازدواج زودهنگام، حق کودک به بهره مندی از دوران کودکی، سیر مسیر طبیعی رشد و بالندگی یا همان حق بقاء و رشد، ضرورت بهره مندی از مراقبت و نگهداری والدین، تفریح و سرگرمی و حضور در گروه همسالان و شبکه دوستان را متاثر می کند. به تبع آن، وی را از زمینه های لازم برای امکان مشارکت واقعی، فعال و کیفی در زندگی خصوصی و عمومی که موجبات تعالی کرامت انسانی او را فراهم خواهد کرد، محروم می کند . ازدواج و بارداری زودهنگام در سنینی که فرد هنوز مراحل بلوغ و رشد جسمی و روانی را طی می کند، فرصت های آموزشی را از دختران سلب می کند و این محرومیت به نوبه خود، بستر نقض دیگر حقوق آنها از جمله مشارکت فعال و سازنده در حیات شغلی و اجتماعی را هموار خواهد کرد. در واقع سطح پایین تحصیلات این گروه از دختران، توانایی تصمیم سازی در امور زندگی را کاهش داده، آنها را نسبت به اعمال خشونت خانگی در موقعیتی آسیب پذیر قرار خواهد داد و استقلال شخصی و اقتصادی و هویت اجتماعی آنان را نقض خواهد کرد . از سوی دیگر ازدواج زودهنگام، به ویژه در زمانی که با بارداری های اجباری و ناخواسته همراه می شود،عوارض کوتاه مدت و یا پایدار غیرقابل جبرانی را متوجه حق کودک بر برخورداری از بالاترین سطح قابل حصول سلامت جسم و روان خواهد کرد . این تحقیق با روش کتابخانه ای توصیفی به بررسی این موضوع پرداخته و دریافته است که – از جمله مباحث حوزه خانواده، حقوق و وظایف هریک از اعضای خانواده می باشد و به دلیل اینکه کودک ضعیف ترین و شاید مهم ترین عضو خانواده است، حقوق او از مهم ترین حقوق انسانی است؛ زیرا اگر کودکان از مراقبت و حقوق ویژه ای برخوردار نباشند، نمی توانند در سایه این حقوق از صحت و سلامتی روحی و جسمی برخوردار شده، حضوری مفید و کارساز در اجتماع داشته باشند. لذا مباحث حقوق کودک از مسایل ریشه ای و مهم است که در میان انبوه دیگر مسایل علوم انسانی اهمیت به سزایی برخوردار است.

کلیدواژه ها:

حقوق کودک ، تمامیت جسمی ، ازدواج ، بلوغ ، خشونت