فراوانی فون کرم های گوارشی در سگ های شهرستان گرگان (۱۳۹۸)

زمینه و هدف: سگ ها با بیش از ۶۰ نوع بیماری مشترک با انسان در ارتباط هستند که در بین آنها انگل ها، به خصوص بیماری های انگلی کرمی نقش مهمی در بهداشت و سلامت جامعه دارد. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی فون کرم های گوارشی در سگ های شهرستان گرگان انجام شد. روش بررسی: این مطالعه توصیفی - تحلیلی روی ۷۰ قلاده (۳۷ نر ، ۳۳ ماده) سگ های پناهگاه (۴۰ قلاده)، خانگی (۱۸ قلاده) و نگهبان (۱۲ قلاده) شهرستان گرگان طی آذر ماه لغایت بهمن ماه سال ۱۳۹۸ انجام شد. اطلاعات مربوط به سن، جنس و محل زندگی حیوانات ثبت شد. نمونه های مدفوعی برای شناسایی فون کرم های گوارشی با روش شناورسازی با محلول شیتر مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: آلودگی به فون کرمی گوارشی در ۴۱ قلاده سگ (۵۸.۶%) تعیین شد که شامل توکسوکاراکنیس (۲۹.۳%)، اکینوکوک-تنیا (۲۶.۸%)، کرم های قلابدار (۲۴.۴%)، تریشوریس ولپیس (۷.۳%) و توکساسکاریس لئونینا (۱۲.۲%) بود. بیشترین آلودگی مربوط به توکسوکاراکنیس (۳۱.۸%) در جنس ماده و کمترین آلودگی مربوط به تریشوریس ولپیس (۵.۳%) در جنس نر بود که این تفاوت معنی دار بود (P<۰.۰۵). ۶۹.۷% از نمونه های مدفوعی سگ های ماده حداقل به یک انگل آلوده بودند که این میزان در مقایسه با جنس نر (۴۸.۶%) از نظر آماری معنی دار بود (P<۰.۰۵). بیشترین آلودگی در سگ های پناهگاه (۶۱%) مشاهده گردید که تفاوت آماری معنی داری با سگ های خانگی (۱۹.۵%) و نگهبان (۱۹.۵%) نداشت. نتیجه گیری: فراوانی آلودگی به فون کرمی گوارشی در سگ های شهرستان گرگان بالا بود که در سگ های ماده بیشتر از سگ های نر تعیین شد.

کلیدواژه ها:

Helminth ، Gastrointestinal Tract ، Feces ، Dogs ، کرم ، دستگاه گوارش ، مدفوع ، سگ