سناریونگاری آینده آموزش عالی ایران و کارکرد فناوری اطلاعات در آن

با توجه به نقش کلیدی آموزش عالی در جامعه و تاثیر فراگیر فناوری های اطلاعاتی و ارتباطی بر محیط و کارکردهای دانشگاه، هدف مقاله آن است که سناریوهای آموزش عالی ایران متاثر از فناوری اطلاعات در افق زمانی سال ۱۴۰۴ شناسایی و اصلی­ترین سناریوهای آموزش عالی مورد بحث قرار گیرد. بدین منظور، ابتدا مهم ترین پیشران­های آموزش عالی، مورد بررسی قرار گرفته و سپس با توجه به مقتضیات آموزش عالی کشور و دیدگاه صاحبنظران، مهم ترین عدم قطعیت­ها و عوامل کلیدی شکل دهنده آموزش عالی در افق چشم انداز شناسایی می­شود. این عوامل، سناریوهای بدیل نظام آموزش عالی کشور را در افق سال ۱۴۰۴ شکل می­دهند. در گام بعد با استفاده از روش ترکیبی سناریونگاری، چهار سناریوی اصلی تحت عناوین «شمشاد خانه­­پرور»، «سرو چمان»، «رز رنگین کمان» و «یاس ارغوانی» برای آینده آموزش عالی ایران تدوین و اعتبارسنجی شده است. نکته مهم این چهار سناریو، امکان­پذیری تحقق آنها در افق سال ۱۴۰۴ خورشیدی است و از این­رو چارچوب مناسبی را برای سیاستگذاری در اختیار برنامه­ریزان ملی قرار می­دهد.

کلیدواژه ها:

آموزش­عالی ، آینده­پژوهی ، فناوری اطلاعات ، عدم قطعیت ، سناریوهای بدیل