انتخاب بیماران جهت اعمال جراحی ریه بر پایه نتایج آزمون های کارکرد ریوی

خلاصهسابقه و هدف : آزمون های کارکرد ریوی قبل از جراحی قفسه سینه می توانند در جهت ارزیابی خطر عوارض و مرگ و میر پس از عمل مفید باشند و به عنوان پایه ای جهت تخمین عملکرد قسمت باقی مانده ریه بعد از برداشتن ریه باشند. دیگر آزمون های مفید شامل حداکثر تهویه اختیاری (MVV)، ظرفیت انتشار ریوی منوکسیدکربن (DLCO)، اندازه گیری گازهای خون شریانی ، اسکن تهویه و خونرسانی می باشند. هدف از تحقیق حاضر چگونگی و تعیین بیمارانی که کاندید عمل برداشتن ریه هستند در شرایط کشور ایران بود. مواد و روش ها: طی یک مطالعه آینده نگر ۲۶ بیمار طی سال های ۱۳۷۶ تا ۱۳۷۸ مورد بررسی قرار گرفتند، برای هر بیمار قبل و ۳ ماه بعد از جراحی آزمون های تنفسی استاندارد انجام و مقادیر ۱FEV، FVC، /FVC۱FEV و MVV قبل و بعد از عمل مشخص شد و رابطه آن ها با مقدار برداشتن ریه ، تشخیص بیماری ، عوارض بعد از عمل بررسی شد. یافته ها: از بین پارامترهای آزمون های کارکرد ریوی فقط درصد /FVC۱FEV و VC/۱FEV قبل و بعد از عمل با مقدار برداشتن ریه ، تشخیص بیماری ، عوارض پس از عمل و نمایه توده بدنی (BMI) رابطه آماری معنی دار داشتند. در افراد سیگاری نیز درصد /FVC۱FEV و /VC۱FEV پس از عمل افزایش نشان داد که اختلاف آماری معنی دار بود. نتیجه گیری : نتایج مطالعه نشان می دهند که آزمون های کارکرد ریوی به تنهایی در انتخاب بیماران جهت عمل برداشتن ریه مفید نمی باشند و این آزمون ها بایستی در کنار سایر آزمون های بررسی ریوی بکار روند.واژه های کلیدی : آزمون های کارکرد ریوی ، عوارض ، اعمال جراحی ریه

کلیدواژه ها:

Pulmonary function tests ، Morbidity ، Pulmonary resection ، ، آزمون های کارکرد ریوی ، عوارض ، اعمال جراحی ریه