نقش ناگویی خلقی و ابرازگری هیجانی در پیش بینی علایم جسمانی سازی در دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال ۹۳-۹۲

چکیده زمینه و هدف: علایم جسمانی سازی، سطوح بالایی از نگرانی، اضطراب و واکنش افراطی در پاسخ به علایم فیزیکی را در افراد ایجاد می کند و گفته می شود که جسمانی سازی می تواند از اختلال در ابرازگری هیجان بوجود آمده باشد. با توجه به اهمیت این امر، پژوهش حاضر با هدف تعیین نقش ناگویی خلقی و ابرازگری هیجانی در پیش بینی علایم جسمانی سازی در دانشجویان انجام گرفت. مواد و روش ها: این مطالعه از نوع توصیفی است. نمونه مورد مطالعه شامل ۱۱۵ دانشجو (۶۵ دختر و ۵۰ پسر) بود که به روش نمونه گیری تصادفی چند مرحله ای از جامعه دانشجویان دانشگاه محقق اردبیلی در سال تحصیلی ۹۳-۱۳۹۲ انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از مقیاس ناگویی خلقیToronto ، پرسش نامه ابرازگری هیجانیBerkeley  و خرده مقیاس جسمانی سازی آزمون تجدید نظر شده فهرست علایم ۹۰ سوالی (SCL-۹۰ R) استفاده شد. داده های به دست آمده با استفاده از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه خطی تحلیل شد. یافته ها: نتایج همبستگی نشان داد علایم جسمانی سازی با دشواری در توصیف احساسات (۳۴/۰=r؛ ۰۰۱/۰>p)، دشواری در تشخیص احساسات (۳۹/۰=r؛ ۰۰۱/۰>p)، تفکر معطوف به سطح (۱۸/۰=r؛ ۰۲/۰=p) و نمره کلی ناگویی خلقی (۳۹/۰=r؛ ۰۰۱/۰>p) رابطه مثبت ولی با بیانگری منفی هیجان (۱۷/۰-=r؛ ۰۳/۰=p)، بیانگری مثبت هیجان (۱۵/۰-=r؛ ۰۵/۰=p) و نمره کلی ابرازگری هیجان (۱۸/۰-=r؛ ۰۲/۰=p) ارتباط منفی دارد. نتایج تحلیل رگرسیون خطی نیز نشان داد ۲۰% از کل واریانس علایم جسمانی سازی به وسیله ناگویی خلقی به ویژه دشواری در تشخیص احساسات تبیین می شود. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد ناگویی خلقی و ابرازگری هیجانی در علایم جسمانی سازی نقش دارند. این یافته ها از این فرض حمایت می کنند که علایم جسمانی سازی را می توان نوعی اختلال در بیان هیجان در نظر گرفت. واژه های کلیدی: ناگویی خلقی، ابرازگری هیجان، علایم جسمانی سازی، دانشجویان

کلیدواژه ها:

Alexithymia ، Emotional expressivity ، Somatization symptoms ، Students ، ناگویی خلقی ، ابرازگری هیجان ، علایم جسمانی سازی ، دانشجویان