بررسی عوامل استرس زای نظامی گری در کارکنان نظامی

زمینه و هدف: ساختار نظامی­ گری مشاغل نظامی در مقایسه با مشاغل غیرنظامی، کارکنان را در انواع موقعیت­ های استرس ­زای مربوط به محیط شغلی، خانوادگی و سازمانی قرار می­ دهد. این مطالعه با هدف بررسی میزان شیوع و منابع استرس ­زای نظامی­ گری در گروهی از کارکنان نظامی انجام شد. روش ها: روش اجرای تحقیق حاضر، توصیفی با طرح مقطعی بود. نمونه مورد مطالعه در این تحقیق ۳۰۰ نفر از کارکنان فعال نظامی بود که به روش نمونه­ گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این تحقیق مقیاس عوامل استرس ­زای نظامی­ گری آزاد و ندائی (۱۳۹۹) بود. به پرسش ­های تحقیق از طریق روش­ های آماری توزیع فراوانی، میانگین و انحراف استاندارد و آزمون t پاسخ داده شد. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد ۶۱/۳ درصد از کارکنان استرس متوسط و ۱۹ درصد از آن ­ها در معرض استرس شدید قرار هستند. همچنین، نتیجه آزمون t حاکی از معناداری تفاوت میانگین استرس گروه نمونه با میانگین جامعه است. نتیجه گیری: عوامل استرس­ زای نظامی­ گری قابل توجهی بین کارکنان در جریان است که سلامت روان آن­ ها را به مخاطره می ­اندازد. برای پیشگیری از تشدید عوامل استرس ­زا و کاهش وضعیت استرس در بین کارکنان باید مداخلات سیستماتیکی تدارک دیده شود.

کلیدواژه ها:

کارکنان نظامی ، نظامی گری ، عوامل استرس زا