ایجاد سازمان یادگیرنده اولین اقدام در چابکی استراتژیک

امروزه محیط کسب و کار در دنیا با تغییرات سریع و فزاینده ای رو به رو شده است . این امر باعث شده که سازمانها در رقابت با یکدیگر دچار چالش های اساسی شوند. تقریبا تمام سازمانها در محیط های رقابتی پویا و متغیری مشغول فعالیت هستند. عوامل گوناگونی از جمله تشدید رقابت جهانی ، کاهش زمان ارائه محصول و خواستهای گوناگون مشتریان باعث بروز این شرایط شده اند. از سوی دیگر در این شرایط دیگر راه های معمول برنامه ریزی استراتژیک اثربخشی خود را از دست داده است . در واقع سناریوهای برنامه ریزی بسیار گمراه کننده هستند که در این شرایط لازم است بصیرت جایگزین پیش بینی شود. از این رو برای مدیریت عدم قطعیت و کاهش ریسک ها، باید بر رویکرد موثق تر و بنیادی تر تمرکز شود. تاکنون راه کارهای متفاوتی در این زمینه ارائه شده است که از میان آنها میتوان به مهندسی مجدد، سازمانهایی با ساختار پیمانه ای ، سازمانهای مجازی ، تولید و خدمات به موقع و .. اشاره کرد. امروزه از میان رویکردهای متفاوت ارائه شده برای تقابل سازمان با محیط متلاطم ، چابکی استراتژیک به عنوان پارادایم غالب کسب و کار در هزاره سوم و به مثابه بهترین گزینه برای بقاء، مورد توجه اکثر سازمانهای تولیدی و خدماتی قرار گرفته است . چابکی استراتژیک به عنوان توانایی تشخیص و بهره گیری سریع از فرصتها، مدیریت تغییر و اجتناب از تضاد، سازمانها را در مواجهه با این شرایط میتواند یاری رساند. بنابراین چابکی استراتژیک مستلزم آن است که سازمانها از یک شکل مکانیکی (ماشینهای کاری ) به شکلی ارگانیک (کارخانه دانش ) دگرگون شوند و سازمان یاد گیرنده را به عنوان کلیدی برای تولید و ارائه خدمات تسریع دهند.

کلیدواژه ها:

سازمان یادگیرنده ، چابکی ، چابکی استراتژیک