بررسی رابطه یادگیری سازمانی و عملکرد شغلی با تاکید بر نقش متغیر میانجی مدیریت دانش

سازمانهای موفق تلاش زیادی می کنند تا عوامل موثر بر عملکرد شغلی را شناسایی و مدیریت کنند و با تقویت آنها، بر عملکرد کارکنان خود بیفزایند. روش تحقیق این پژوهش از نظر نحوه گردآوری اطلاعات، میدانی و از نظر کنترل متغیرها، غیر آزمایشی و از نوع همبستگی است . جامعه آماری ، مدیران و کارکنان بانک های منتخب شهر تهران می باشد که در سال ۱۴۰۱ به تعداد ۱۷۵ نفر بودهاند و حداقل حجم نمونه با استفاده از فرمول کوکران، ۱۲۰ نفر تعیین گردید . ابزار گردآوری دادهها پرسشنامه بوده که سه متغیر یادگیری سازمانی ، عملکرد شغلی و مدیریت دانش را می سنجد و از طیف پنج گزینه ای لیکرت استفاده شده است . روایی محتوایی آن توسط تعدادی از صاحب نظران و متخصصین مورد تایید قرار گرفت . همچنین پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ ۹۱۹/۰ بدست آمد که مقدار مناسبی بود. به منظور تجزیه و تحلیل دادههای جمع آوری شده، از تحلیل عاملی تاییدی برای روایی سازه و از مدل ساختاری به منظور بررسی فرضیه -های تحقیق از طریق نرم افزار AMOS۱۶ استفاده شده است . نتایج پژوهش نشان داد که بین متغیرهای یادگیری سازمانی با عملکرد شغلی ، یادگیری سازمانی با مدیریت دانش و مدیریت دانش با عملکرد شغلی رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

یادگیری سازمانی ، عملکرد شغلی ، مدیریت دانش ، منابع انسانی .