بررسی اوضاع وقف از دیدگاه سفرنامه های دوره صفوی

سال انتشار: 1402
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 80

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

RSHIW07_197

تاریخ نمایه سازی: 14 مرداد 1402

چکیده مقاله:

بر اساس آثار مکتوب موجود از دوران صفویه ( ۹۰۷ تا ۱۱۳۵ ه . ق / ۸۸۰ تا ۱۱۰۱ ش)، از جمله سنگ نوشته ها و کتیبه های باقیمانده در مراکز مذهبی و غیرمذهبی، همچنین کتب تاریخی، سیاحت نامه ها، اسناد، بیگمان «وقف» یکی از شکوفاترین دوران خود را در این زمان داشته است. زیرا به رسمیت شناختن مذهب تشیع باعث شد که کلیه پادشاهان صفوی در اشاعه آیین اثنی عشریکوشا بوده و یکی از راه های اشاعه، وقفیاتی بود که جنبه های تبلیغاتی برای این آیین داشت. یعنی موقوفاتی که برای انجام مراسممذهبی، تعلیم و تربیت داعیه داران مذهب و سایر موسسات مذهبی وقف شده بودند. با توجه به گستره روابط خارجی این دوره با اروپائیان، مساله وقف باعث جلب توجه سفرنامه نویسان گردید. جستار حاضر می کوشد با توجه به توصیفی تحلیلی بودن به بررسی اوضاع و نهاد وقف از دیدگاه سفرنامه ها در دوره صفویه بپردازد

کلیدواژه ها:

نویسندگان

ابوطالب سلطانیان

دانشیار دانشکده علوم انسانی، دانشگاه گیلان

پریسا رحیمی

دانشجوی کارشناسی ارشد رشته ایران شناسی، دانشگاه گیلان