تاثیر روش تدریس کارگاهی برآگاهی کارکنان بهداشتی درمانی دانشگاه علوم پزشکی گلستان نسبت به بیماری آنفلوانزای پرندگان

زمینه و هدف: آموزش پزشکی، با هدف تامین نیروی متخصص باید آماده پاسخگویی به نیازهای جامعه باشد و خود را با تغییرات فناوری هماهنگ سازد. هدف از انجام این مطالعه، تعیین تاثیر روش تدریس کارگاهی برآگاهی کارکنان دانشگاه علوم پزشکی گلستان نسبت به بیماری آنفلوانزای پرندگان، به عنوان یک بیماری نوپدید بود.   روش بررسی: این مطالعه شبه تجربی در نیمه دوم سال ۱۳۸۴ به روش قبل وبعد از آموزش انجام شد. تعداد نمونه ۱۰۱ نفر بود. ابتدا آگاهی داوطلبان با پرسشنامه ای سنجیده شد. پس از انجام مداخله فعال (مشارکت افراد درجلسات سخنرانی وکارهای گروهی)، پرسشنامه ها مجددا توزیع گردید. اطلاعات به وسیله نرم افزار آماری SPSS وارد رایانه گردید و جهت بررسی تاثیر تدریس به روش کارگاهی برآگاهی افراد نسبت به آنفلوانزای پرندگان از تست های غیرپارامتریک ویلکاکسون، من ویتنی وکورسکال والیس استفاده شد.   یافته ها: بر اساس نتایج آزمون X ۲ میانگین امتیازآگاهی افراد بعد ازآموزش، اختلاف معنی داری با میانگین امتیازآگاهی افراد قبل ازآموزش داشت (۰۰۱/۰ > P ).داشتن اطلاعات قبلی ،تاثیر معنی داری در نتایج قبل از آموزش داشت (۰۵/۰ P < ).ارتباط معنی داری بین میانگین امتیاز آگاهی با جنس و سن افراد مشاهده نشد.   نتیجه گیری: روش تدریس کارگاهی در مورد بیماری های نوپدید می تواند تاثیر مفیدی درآگاهی کارکنان بهداشتی درمانی داشته باشد.اگرچه اطلاعاتی که از طریق رسانه های گروهی در دسترس قرار می گیرد، سبب افزایش آگاهی این گروه می گردد ولی درامور تخصصی بهداشتی و درمانی نیاز به آموزش را مرتفع نمی سازد.

کلیدواژه ها:

Teaching ، Avian Influenza ، Awareness ، Health Manpower ، تدریس ، آنفلوانزای پرندگان ، آگاهی ، نیروی انسانی بهداشت و درمان