رویکردی کیفی بر سیستم قدرت در حضور خودروهای برقده و منابع انرژی تجدیدپذیر

استفاده از منابع انرژی تجدید پذیر در تولید انرژی الکتریکی، در پی اراده جمعی بر کاهش انتشار گازهای آلاینده، همگام با پیشرفت تکنولوژی خودروهای برقده، این منابع تولید انرژی نوین را به جزء جدایی ناپذیر سیستم قدرت امروزی مبدل نموده است. علاوه بر هزینه بهره برداری و انتشار آلایندگی ناچیز منابع انرژی تجدید پذیر، قابلیت جابجایی خودروهای برقده در سیستم قدرت به عنوان مزیتی منحصر به فرد، میزان نفوذ این منابع انرژی نوین را در سیستم قدرت بیش از پیش افزایش داده است. از این رو، اجرای برنامه ریزی مشارکت احتمالاتی واحدهای نیروگاهی در حضور منابع تولید انرژی نوین اهمیت خاصی پیدا کرده است. موتورهای الکتریکی به طور قابل توجهی کارآمدتر از موتورهای احتراق داخلی هستند و، حتی با وجود راندمان و قدرت بالا، انرژی کمتری برای کار کردن نیاز دارند. تولید باتری برای اتومبیل های برقی به منابع و انرژی بیشتری نیاز دارد، پس می توانند تاثیرات زیست محیطی بزرگتری را در چرخه تولید خودروهای برقی بگذارند. در پروسه نگهداری خودروهای برقی نیز تاثیرات زیست محیطی قابل لمس هستند. مثلا خودروهای الکتریکی معمولا سنگین تر هستند و می توانند باعث مصرف بیشتر لاستیک، ترمز و ایجاد گرد و غبار بیشتری شوند، اما ترمز احیا کننده آنها می تواند آلودگی ایجاد شده از ترمز را کاهش دهد.

کلیدواژه ها:

سیستم ، قدرت ، خودرو ، برقده ، منابع انرژی ، تجدیدپذیر