مقایسه کمال گرایی، سرسختی ذهنی و پرخاشگری ورزشکاران رشته های رزمی و نیروهای ویژه تیپ ۶۵ ارتش جمهوری اسلامی ایران

هدف: پژوهش حاضر به مقایسه کمال گرایی، سرسختی ذهنی و پرخاشگری رزمی کاران و تکاوران ارتش پرداخته است.روش شناسی: شرکت­کنندگان، شامل ۷۴ نفر از ورزشکاران مرد باشگاه های شهر تهران (منطقه ۵، ۹، ۲۲) با بیش از۷ سال سابقه ورزشی در ده رشته رزمی (کاراته، تکواندو، ووشو، کیگ بوکسینگ، بوکس، جودو، کشتی، کیوکشین، هاپکیدو، کنگ فو) و ۷۸ نفر از تکاوران نیروهای ویژه تیپ ۶۵ ارتش جمهوری اسلامی ایران با بیش از ۷ سال سابقه بودند که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. پرسشنامه­های استاندارد سرسختی ذهنی ورزشی (گلبی و شیرد)، کمال گرایی چندبعدی ورزشی ۲ (کالاتوس و همکاران) و خشم و پرخاشگری رقابتی (ماکسول و موریس) استفاده شدند.یافته ها: نتایج آزمون تی گروه­های مستقل نشان داد که این دو گروه از لحاظ میانگین سنی و تجربه ورزشی تفاوت نداشتند. همچنین متغیرهای خشم، پرخاشگری و خشم کلی و متغیرهای معیار شخصی، اهمیت به اشتباه، فشار مربی و کمال گرایی کلی گروه تکاوران ارتش به طور معناداری از گروه ورزشکاران رزمی بالاتر بود. اما سرسختی ذهنی ورزشی و خرده مقیاس های آن در دو گروه تفاوت معناداری نداشت.نتیجه گیری: یافته­ها تاکید می­کنند که احتمالا متغیرهای روان شناختی تحت تاثیر رشته­های ورزشی رزمی قرار نگرفته اند، بلکه شاید محیط، نوع و شدت تمرین ها یا ویژگی های شخصیتی تکاوران موجب بالاتر رفتن میزان پرخاشگری و کمال گرایی آنان شده است.

کلیدواژه ها:

کمال گرایی ، سرسختی ذهنی ، پرخاشگری ، رزمی کاران ، تکاوران ارتش