اثر مولفه های استراتژیک و نوآوری و یادگیری در عملکرد کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تهران

تغییرات در محیط سازمان ها موجب دگرگونی در محیط رقابتی آن ها شده و سازمان ها می بایست برایموفقیت, به استراتژیک و نوآوری و یادگیری توجه کنند . هدف این پژوهش، بررسی عوامل استراتژیک و نوآور یو یادگیری سازمانی در عملکرد کارکنان دانشگاه علوم پزشکی تهران بود. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی واز نظر روش گردآوری داد هها در زمره تحقیقات توصیفی- پیمایشی قرار می گیرد. جامعه آماری این تحقیق را شامل کلیه پژوهش شامل کلیه عضاء هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی تهران تشکیل می دهند، که حجمنمونه با استفاده از فرمول کوکران، ۳۲۰ نفر محاسبه شد. ابزار گردآوری در این پژوهش، پرسشنامه استانداردمیباشد، که پایایی این پرسشنامه با استفاده از ضریب امگامکدونالد ۸۳۹ / ۰ ت ایید شد. جهت تجزیه و تحلیلداده های جمع آوری شده از روش مدلسازی معادلات ساختاری ۴ smart pls استفاده گردید. در نهایت نتایجحاصل از تحلیل داده ها و آزمون فرضیه ها نشان داد، چشم انداز مشترک، پیشگامی، محیط بر نوآوری سازمانیتاثیر مثبت و معناداری دارد. دانش فردی، رهبری تحولگرا بر نوآوری سازمانی تاثیر ندارند، نتایج نشان داددانش فردی و پیشگامی بر یادگیری سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارند ولی رهبری تحول گرا، چشم اندازمشترک و محید بر یادگیری سازمانی تاثیر معناداری ندارند. همچنین نتایج نشان داد که نوآوری سازمانی ویادگیری سازمانی بر عملکرد سازمانی تاثیر مثبت و معناداری دارد.

کلیدواژه ها:

نوآوری سازمانی ، یادگیری سازمانی ، عملکرد سازمانی ، دانشگاه علوم پزشکی