دیدگاه مربیان آموزشی و دانشجویان پرستاری درباره آموزش های بالینی در عرصه

اهداف. کارآموزی پرستاری در عرصه ، قلب آموزش حرفه­ای پرستاری است. به­منظور بهبود کیفیت آموزش بالینی، ارزیابی وضعیت این نوع کارآموزی­ها ضروری به­نظر می­رسد؛ لذا این مطالعه با هدف تعیین مشکلات ک ارآموزی در عرصه، از دیدگاه مربیان و دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد در سال ۱۳۸۷ صورت گرفت.   روش­ها. در مطالعه­ای توصیفی- مقطعی، نمونه مورد نظر شامل ۶ نفر مربی آموزشی و ۳۰ دانشجوی پرستاری سال آخر دانشگاه آزاد اسلامی واحد مهاباد به ­روش سرشماری انتخاب شدند. اطلاعات مربوطه به وسیله پرسش­نامه پژوهشگرساخته گردآوری شد و از طریق آمار توصیفی شامل توزیع فراوانی، میانگین و انحراف معیار و آمار استنباطی شامل آزمون t بررسی گردید و با نرم­فزار SPSS ۱۱ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.   یافته­ها. اکثریت مربیان و دانشجویان بیان کردند که نیازی به مربی بالینی نیست و وجود مربی مشاور کافی است و نحوه نظارت مربی مشاور و کسب مهارت در اجرای فرآیند پرستاری، مشخص بودن وظایف دانشجو و مربی و اهداف کارآموزی را خوب تا عالی ارزیابی نمودند. گروه نمونه دسترسی به امکانات رفاهی، هماهنگی بین گروه پرستاری و واحدهای بهداشتی- درمانی، نداشتن زمینه علمی مناسب در بخش و پیروی از عادات نادرست حاکم بر محیط را نسبتا ضعیف تا ضعیف ارزیابی کردند.   نتیجه­گیری. پیاده کردن اصول عملی صحیح در کارآموزی­های بالینی برای غلبه بر پیروی از عادات نادرست حاکم بر محیط، ارایه آموزش­های علمی و صحیح در زمینه مراقبت از بیمار و اصلاح معیار ارزشیابی دانشجویان پیشنهاد می­شود.

کلیدواژه ها:

Apperentice in Field ، Nursung Students ، Educational Instructors ، Clinical Education ، Hospital ، کارآموزی در عرصه ، دانشجویان پرستاری ، مربیان آموزشی ، آموزش بالینی ، بیمارستان