مقایسه عملکرد انواع سایبان ثابت در جهت کنترل نور روز ساختمان (مطالعه موردی: جبهه جنوبی در اقلیم یزد)

زمینه و هدف: معماری سنتی ایران دارای سبک بوم آورد است؛ اما با گذشت زمان و پیشرفت تکنولوژی، طراحی منطبق با محیط کم رنگ شده و به دنبال آن مصرف انرژی افزایش یافته است. یکی از راه حل های این مشکل، طراحی صحیح نمای ساختمان است. زیرا نما مانند پوست انسان، ارتباط دهنده ی فضای درون و بیرون است. به همین دلیل می توان با کنترل ورود نور خورشید به فضای داخلی در اقلیم گرم و خشک و فصول گرم سال باعث کاهش دمای ساختمان شد. براین اساس، هدف پژوهش حاضر شناسایی انواع سایبان ثابت توسط اسناد کتابخانه ای و اینترنتی است.   روش بررسی: ماهیت تحقیق حاضر ترکیبی و روش پژوهش شبیه سازی – مدل سازی است. سایبان ها در نرم افزار راینو و افزونه گرس هاپر مدل شده و پس از آن شهر یزد که دارای اقلیم گرم و خشک است، جهت تحلیل میزان انرژی تابشی جذب شده توسط سطح شفاف نمای جنوبی ساختمان در تاریخ ۱۵ تیرماه، توسط افزونه لیدی باگ در محیط گرس هاپر برای رسیدن به گونه مناسب سایبان ثابت در اقلیم گرم و خشک و کنترل نور روز، انتخاب و تحلیل های نور روز و حرارتی در نرم افزار اکوتکت انجام شده است. یافته­ ها: یافته ها حاکی از آن است که به ترتیب سایبان هندسی و افقی بهترین عملکرد در راستای کنترل ورود نور خورشید در اقلیم گرم و خشک و فصول گرم سال داشته است.   بحث و نتیجه ­گیری: بنابراین به دلیل شباهت زیاد سایبان هندسی به سایبان های موجود در معماری سنتی ایران، می توان نتیجه گرفت که نوآوری شایسته با حفظ اصول و پرهیز از تقلید کورکورانه از گذشته می تواند راهکارهای مطلوب و اقتصادی برای مشکلات موجود در عصر حاضر باشد.

کلیدواژه ها:

گونه شناسی ، سایبان های خارجی ثابت ، کنترل نور روز ، انرژی تابشی ، اقلیم یزد