مروری بر مفهوم اکوسیستم کارآفرینی دانشگاهی

اکوسیستم های کارآفرینی یکی از مهمترین روندهای تحقیقاتی است که نقش شرکت ها و کشورها در رقابت و رشد اقتصاد دانش بنیان و یادگیرنده امروزه را تبیین می کنند (لوندوال و همکاران، ۲۰۱۱). ضرورت توجه به این حوزه را می توان در جایگاه کارآفرینی به عنوان منبع جدیدی از مزیت رقابتی پایدار نه تنها در کشورها ی توسعه یافته ، بلکه در کشورهای در حال توسعه یافت (چن و ونگ ، ۲۰۰۸؛ لنداستورم و همکاران، ۲۰۱۲؛ لوندوال و همکاران، ۲۰۰۶، ۲۰۱۱). در حالی که دانشگاهها به عنوان بخش ی از نظامهای نوآوری منطقه ای و ملی یا شبکه های همکاری محسوب می شوند (اسمیت و همکاران، ۲۰۱۴۲؛ هاگینز و پروکپ ، ۲۰۱۷)۳، آنها معمولا در محوریت این شبکه ها قرار گرفته و می توانند ساختار آنها را تبیین و شکل دهند (پیو و همکاران، ۲۰۱۸)۴. این اکوسیستم ها مشخصا_ عملکرد منحصربفرد مجموعه ای از فعالان را توصیف می کنند که شامل دانشگاهها، صنایع خصوصی و دولتی در سطح منطقه ای و فرامنطقه ای می شوند. اثربخشی فردی و مشارکتی آنها به توسعه اقتصادی منطقه ای کمک می کند. از آنجا که کارآفرین در قلب مفهوم اکوس یستم کارآفرینی جای دارد، مشارکت دانشگاه در پرورش نگرش کارآفرینانه توسعه محلی و منطقه ای پیشنهاد شده است (استم و همکاران ۲۰۱۵)۵. کشورهای توسعه یافته معمولا از طریق فرآیندی تدریجی صنعتی شدن پیش می روند که در آن شرکت ها فعالیت های تول یدی خود را به خارج از کشور برون سپاری کرده و تنها دفاتر مرکزی و تحقیق و توسعه خود را در مقر اصلی خود حفظ می کنند (کامیناد و ونگ ، ۲۰۰۸).