تبیین مفهوم سرمایه گذاری خطرپذیر شرکتی ؛ عوامل موثر بر آن و لزوم ورود صنعت بیمه به این حوزه

سرمایه گذاری خطر پذیر، سرمایه ای است که در ازای دریافت سهام به شرکت های کارآفرین نو پا که توان رشد بالقوه بالایی دارند، همراه با کمک های مدیریتی اعطا می شود. اهمیت سرمایه گذاری خطرپذیر برای خلق و رشد شرکت های جدید و درنتیجه توسعه اشتغال و رشد اقتصادی ، در سطح جهان به طور کامل شناخته شده است به گونه ای که از آن به عنوان پول نوآوری یاد می شود. در این مقاله به بررسی و تبیین یکی از انواع نوظهور سرمایه گذاری خطرپذیر به نام سرمایه گذاری خطرپذیر شرکتی (CVC) خواهیم پرداخت . CVC عبارت است از هرگونه سرمایه گذاری به شکل خرید سهام توسط شرکت های بزرگ در شرکت های نوپا به هدف دستیابی به منافع استراتژیک و مالی . در این روش سرمایه گذاری شرکت های بزرگ مستقیما بر روی استارتاپ ها و کسب و کارهای نوپا سرمایه گذاری کرده و در قبال این سرمایه گذاری بخشی از سهام استارتاپ به شرکت سرمایه گذار منتقل گردیده و این استارت آپ ها از حمایت های سرمایه گذار نیز بهره مند می گردند. این حمایت ها می تواند شامل مواردی نظیر استفاده از تخصص شرکت در مسائل فنی ، حمایت مدیریتی ، مشاوره در تصمیم گیری و اشتراک گذاری بازار باشد. در حال حاضر بیش از ۱۳۰ شرکت از مجموعه فورچون ۵۰۰ برنامه های CVC را برپا کرده اند و روند رو به رشدی برای این نوع سرمایه گذاری ها متصور می باشد. در این مقاله ضمن تبیین مفهوم سرمایه گذاری خطرپذیر شرکتی ، به آسیب شناسی آیین نامه ۹۷ شورای عالی بیمه یا» آیین نامه سرمایه گذاری موسسات بیمه « پرداخته و لزوم ورود صنعت بیمه به حوزه سرمایه گذاری خطرپذیر با ارائه نمونه های موفق جهانی خواهیم پرداخت

کلیدواژه ها:

سرمایه گذاری خطرپذیر ، سرمایه گذاری خطرپذیر شرکتی ، انواع کسب و کار خطرپذیر شرکتی ، صنعت بیمه ، سرمایه گذاری موسسات بیمه