ارزیابی آزمایشگاهی خصوصیات رئولوژی مخلوط های بتنی خود متراکم جهت استفاده در رو یه های بتنی نوین با استفاده از مواد افزو دنی کاهنده ی شدید آب

استفاده از مصالح نوین جهت ساخت سازه های بتنی می تواند رویکردی مناسب به منظور بهبود و افزایش کیفیت وعملکرد سازه های بتنی تلقی گردد. روسازی های بتنی خود متراکم یکی از انواع سازه های بتنی نوین در صنعت روسازیاست. خصوصیات رئولوژی مخلوط های بتنی مورد استفاده در ساخت این رویه ها، از لحاظ موارد اجرایی و کیفیتروسازی، اهمیت دارد. تحقیق حاضر به ارزیابی آزمایشگاهی خصوصیات رئولوژی مخلوط های بتنی خود متراکم جهتاستفاده در رویه های بتنی نوین با استفاده از مواد افزودنی کاهنده ی شد ید آب می پردازد. نسبت های اختلاط بتن خودمتراکم مورد استفاده در روسازی بتنی مطابق با ضابطه ی ۷۳۱ تعیین گردید. ماده افزودنی کاهنده ی شدید آب برپایه ی پلی کربوکسیلات اتر در مقادیر ۰.۸، ۰.۹ و ۱.۰ درصد وزن مواد سیمانی به مخلوط های بتنی افزوده گردید. خصوصیات رئولوژی طرح های اختلاط بتن خود متراکم شامل جریان اسلامپ و مقدار (T(۵۰ مطابق با استاندارد ASTM C۱۶۱۱ ارزیابی گردید. نتایج به دست آمده نشان داد افزودن ماده ی کاهنده ی شدید آب باعث افزایش چشمگیر جریان اسلامپ تا میزان ۱۲ درصد و کاهش مقدار (T(۵۰ تا میزان ۳۴ درصد گردید. پس از افزودن میزان مشخص ماده ی کاهنده ی شدید آب، روند افزایشی جریان ا سلامپ و کاهشی مقدار (T(۵۰ کمتر می گردید. این میزانمصرف مشخص در این تحقیق ۰.۹ درصد وزن مواد سیمانی بود. همچنین، مشاهده شد که تغییرات (T(۵۰ از میزان تغییرات جریان ا سلامپ بیشتر بود.

کلیدواژه ها:

بتن خود متراکم ، رویه های بتنی نوین ، خصوصیات رئولوژی ، ماده ی افزودنی کاهنده ی شدید آب