آتریم ، با زتعریف جدید از حیاط مرکزی در ساختمان: با رویکرد مصرف بهینه انرژی ومعماری پایداری

اهمیت نور طبیعی در طرح های معماری بر ای افزایش دید مطلوب، بهره وری انر ژی و توسعه ساختمان های کم کربن بهخوبی ثابت شده است. در سا لها ی اخیر ،استفاده از عنصر آتر یوم در معمار ی مدرن رواج فزایند های داشته است، زیر افضای انتقالی با عناصر محیطی خوب میتواند کیفیت ساختما نها را بهبود بخشد و مصرف انر ژی اضافی را کاهش دهد.بهترین شکل معماری پایدار را می توان در خانه های اولیه و در بناهای سنتی مشاهده کرد. فرم آنها بر گرفته ازتجربیاتو ادراک بی واسطه از طبیعت و شرایط اقلیمی و بیشترین انطباق با آن به دست آمده است. حیاط های بازسرگشادهمرکزی با اشکال متنوع از روم باستان تا ایران، وجود داشته است و با گذر زمان از اواخر قرن نوزدهم و بیستم به صورتآتریم در ساختما نها نمود یافته است، ضمن تامین نو رخورشید و تهویه طبیعی، با طراحی مناسب و اصولی، مصرفانر ژی تجدیدناپذیر ساختمان ها را کاهش می دهد. همچنین از نظر محیطی یک فضای کنترل شده و حفاظت شده (ازباد، بارا ن، گرمایش وسرمایش) را فراهم و با ایجاد محیطی راحت و خوشایند، نقش زیباشناسانه نیز در معماری ایفامی کند. مطالعه حاضر برخی از فاکتورهای موثر براثر بخشی عملکردی آتریم ها در اقلیم های مختلف با توجه به افزایشبحران انرژ ی، معضل های زیست محیطی مورد بررسی قرار می دهد.

کلیدواژه ها:

آتریم ، ساختمان کم کربن ، معماری پایدار ، مصرف بهینه انرژی