اثربخشی آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی رفتاری بر تحریک پذیری هیجانی و واکنش پذیری به استرس ادراک شده در دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان بوکان

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی رفتاری بر تحریک-پذیری هیجانی و واکنش پذیری به استرس ادراک شده در دانش آموزان بود. این پژوهش از نوع کاربردی و روش آن از نوع نیمه آزمایشی پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه شهرستان بوکان در سال تحصیلی ۹۹-۱۳۹۸ بودند. با استفاده از روش نمونه گیری خوشه ای و بر اساس معیارهای ورود و خروج ۴۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و به شیوه تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شدند (۲۰ نفر گروه آزمایش و ۲۰ نفر گروه کنترل). برنامه مداخله ای مدیریت استرس به شیوه شناختی رفتاری در هشت جلسه ۹۰ دقیقه ای به آزمودنی های گروه آزمایش ارائه گردید. ابزار گردآوری اطلاعات پرسشنامه تحریک پذیری هیجانی باس و پلومین (۱۹۸۴) و پرسشنامه واکنش پذیری به استرس ادراک شده شولتز و همکاران (۲۰۱۱) بود. جهت تجزیه وتحلیل داده ها در دو سطح آمار توصیفی و آمار استنباطی از آزمون آماری کوواریانس در نرم افزار SPSS استفاده شد. نتایج نشان داد که اثربخشی آموزش مدیریت استرس به شیوه شناختی رفتاری بر هر دو متغیر تحریک پذیری هیجانی و واکنش پذیری به استرس ادراک شده دانش آموزان پسر معنادار است (۰۱/۰>P). با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می گردد که در راستای کاهش تحریک پذیری هیجانی و واکنش پذیری به استرس ادراک شده از مدیریت استرس به شیوه شناختی رفتاری استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

مدیریت استرس ، تحریک پذیری هیجانی ، واکنش پذیری به استرس