‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬‬ بررسی تاثیر کمبود اعتماد به نفس منجر به اضطراب و پرخاشگری در عملکرد دانش آموزان در سیستم های آموزشی

اعتماد به نفس منجر به خشونت و اضطراب یکی از مهم ترین عوامل تعدیل کننده ی فشار روانی - اجتماعی است که معمولا ریشه ی آن به دوران کودکی و دوران مدرسه و دبستان برمی گردد. سخت گیری معلمان، مقایسه ی دانش آموزان با یکدیگر در محیط مدرسه، ایجاد حس منفی در دانش آموز به هر دلیلی و در کل مواردی از این قبیل، تاثیر زیادی در شکل گیری اعتماد به نفس دانش آموز دارد. کمبود اعتماد به نفس منجر به اضطراب می شود که اضطراب یکی از شایع ترین اختلالات سلامت روان در افراد ۳ تا ۱۷ سال است و بیش از ۵۰ درصد از دانش آموزان در این سنین، نشانه هایی از اختلال اضطراب را از خود بروز می دهند. بر همین اساس نظریه پردازان روان پویشی معتقدند، تعیین کننده عمده اختلالات اضطراب، حوادث درونی فرد و انگیزه های ناخودآگاه است. بر این باورند که وقتی در نظام «خود» «نهاد» و «فراخود» تنش بوجود آید، پرخاشگری عبارتست از رفتاری که هدف آن صدمه زدن به خود یا به دیگری می باشد در این تعریف قصد و نیت فرد مهم است. یعنی رفتاری پرخاشگری محسوب می شود که از روی قصد و عمد برای صدمه زدن به دیگری یا به خود انجام گرفته باشد. پرخاشگری به منظور توصیف مجموعه ای از رفتارهای برون ریزانه مورد استفاده قرار می گیرد که در همه آنها مشخصه ی تجاوز به حقوق افراد دیگر اجتماع و تاثیر آزارنده ی این رفتار مشترک است. اعمال پرخاشگرانه شامل رفتارهای جسمی و کلامی پرخاشگری نظیر تهدید کردن، مشاجره ی لفظی و… همچنین ویرانی دارایی است. برخی از روانشناسان پرخاشگری را رفتاری می دانند که به دیگران آسیب می رساند یا بالقوه می تواند آسیب برساند. پرخاشگری ممکن است بدنی، لفظی یا به صورت تجاوز به حقوق دیگران باشد این روانشناسان بین پرخاشگری وسیله ای و پرخاشگری خصمانه تمایز قائل شده اند.

کلیدواژه ها:

اعتماد به نفس ، دانش آموزان ، پرخاشگری