اثر یک دوره تمرین ترکیبی با شدت های مختلف بر عملکرد ریوی و جسمانی مردان معتاد

زمینه و هدف : مصرف مواد مخدر و اعتیاد به آنها می تواند بر عملکرد ریوی و جسمانی افراد اثرات منفی داشته باشد. این مطالعه به منظور تعیین اثر یک دوره تمرین ترکیبی با شدت های مختلف بر عملکرد ریوی و جسمانی مردان معتاد مرکز بازپروری شهر سبزوار انجام شد. روش بررسی : این مطالعه شبه تجربی روی ۳۰ مرد معتاد با میانگین سنی ۳۷.۵۶±۷.۱ سال تحت مراقبت و مداوا در مرکز بازپروری شهر سبزوار در پاییز ۱۳۹۴ انجام شد. آزمودنی ها به صورت غیرتصادفی در گروه های ۱۰ نفری کنترل و مداخله اول و مداخله دوم قرار گرفتند. گروه کنترل در هیچ برنامه تمرینی شرکت نداشت. دو گروه مداخله در یک برنامه تمرینات هوازی و مقاومتی برای مدت شش هفته (چهار بار در هفته) شرکت کردند. تمرینات گروه های مداخله اول و مداخله دوم به ترتیب با شدت ۵۰-۶۵% و ۶۵-۸۰% یک تکرار بیشینه یا حداکثر ضربان قلب انجام شد. قبل و بعد از دوره تمرینی، آزمون های اسپیرومتری، توان هوازی بیشینه، قدرت و استقامت عضلات بالاتنه و قدرت ویژه عضلات تنفسی از همه آزمودنی ها گرفته شد. یافته ها : در دو گروه مداخله بهبود شاخص اوج جریان بازدمی در مقایسه با گروه کنترل مشاهده شد (p<۰.۰۵). همچنین این متغیر در گروه مداخله دوم در مقایسه با گروه مداخله اول افزایش آماری معنی داری داشت (p<۰.۰۵). شاخص های قدرت ویژه عضلات تنفسی، توان هوازی بیشینه و حداکثر تهویه ارادی بین سه گروه مورد مطالعه تفاوت آماری معنی داری نشان ندادند. استقامت و قدرت عضلات بالاتنه، حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول و ظرفیت حیاتی با فشار، فقط در گروه مداخله دوم در مقایسه با گروه کنترل افزایش آماری معنی داری یافت (p<۰.۰۵). شاخص نسبت حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول به ظرفیت حیاتی با فشار، بین دو گروه مداخله در مقایسه با گروه کنترل افزایش آماری معنی داری نشان داد (p<۰.۰۵) و این متغیر بین دو گروه مداخله تفاوت آماری معنی داری نداشت. نتیجه گیری : اجرای تمرینات هوازی و مقاومتی با شدت بیشتر سبب بهبود شاخص های ظرفیت حیاتی با فشار، حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول، قدرت و استقامت عضلانی بالاتنه می شود.

کلیدواژه ها:

Combined training ، Pulmonary Function ، Physical function ، Addicted males ، تمرین ترکیبی ، عملکرد ریوی ، عملکرد جسمانی ، مردان معتاد