ارتباط دریافت غذایی بتا-کاروتن و بتا-کریپتوگزانتین با بروز مقاومت انسولین در بزرگسالان: مطالعه قند و لیپید تهران

زمینه و هدف : بتا-کاروتن و بتا-کریپتوگزانتین با داشتن خاصیت آنتی اکسیدانی خود ممکن است باعث کاهش مقاومت انسولینی شوند. این مطالعه به منظور تعیین ارتباط بین دریافت غذایی بتاکروتن و بتاکریپتوگزانتین با خطر بروز مقاومت انسولینی در بزرگسالان انجام شد. روش بررسی : این مطالعه همگروهی آینده نگر در قالب مطالعه قند و لیپید تهران بر روی ۹۳۸ نفر (۴۲۱ مرد و ۵۱۷ زن) بین سنین ۱۹ تا ۸۲ سال انجام شد. ارزیابی دریافت های غذایی با استفاده از یک پرسشنامه نیمه کمی بسامد خوراک ارزیابی شد. میانگین روزانه دریافت غذایی بتا-کاروتن و بتا-کریپتوگزانتین اندازه گیری گردید. سطح سرمی گلوکز و انسولین در ابتدای مطالعه و بعد از ۳ سال پیگیری اندازه گیری و نمایه مقاومت به انسولین محاسبه گردید. به منظور تعیین خطر بروز مقاومت به انسولین در سهک های دریافت غذایی بتا-کاروتن و بتا-کریپتوگزانتین، آزمون لجستک رگرسیون با تعدیل اثر متغیرهای مخدوشگر استفاده شد. یافته ها : میانگین سن افراد در ابتدای مطالعه ۱۲.۱±۴۰.۷ سال بود. پس از سه سال پیگیری، دریافت بالاتر بتا-کاروتن به طور معنی داری با کاهش خطر مقاومت به انسولین همراه بود (۹۵% CI= ۰.۲۵-۰.۷۲, OR=۰.۴۲, P-value for trend=۰.۰۱). همچنین دریافت بالای بتاکریپتوگزانتین به طور معنی داری با کاهش خطر مقاومت انسولینی همراه بود (۹۵% CI= ۰.۳۰-۰.۸۴, OR=۰.۵۱, P-value for trend=۰.۰۱). نتیجه گیری : دریافت بالاتر بتا-کاروتن و بتا-کریپتوگزانتین از منابع غذایی می تواند با کاهش خطر بروز مقاومت به انسولین در افراد بزرگسال همراه باشد.

کلیدواژه ها:

Insulin ، Insulin resistance index ، β-carotene ، β-cryptoxanthin ، انسولین ، شاخص مقاومت به انسولین ، بتا-کاروتن ، بتا-کریپتوگزانتین