مقایسه اثر آتروپین و هیوسین ان - بوتیل - بروماید (NBB) بر همودینامیک، تهوع و استفراغ در بیهوشی با راه هوائی ماسک حنجره ای

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 102

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_GOUMS-12-2_004

تاریخ نمایه سازی: 26 مرداد 1402

چکیده مقاله:

زمینه و هدف : استفاده از راه هوائی ماسک حنجره ای (laryngeal mask air way, LMA) برای اداره راه هوایی عمل های انتخابی کوتاه مدت توصیه شده است؛ اما افزایش ترشحات راه هوایی و اسپاسم حنجره از عوارض آن است. این مطالعه به منظور مقایسه اثر آتروپین و هیوسین ان - بوتیل - بروماید (NBB) بر همودینامیک و تهوع استفراغ در بیهوشی با راه هوائی ماسک حنجره ای انجام پذیرفت. روش بررسی : در این کارآزمایی بالینی دوسوکور ۱۰۰ بیمار ۵۰-۲۰ ساله با کلاس ۱ و ۲ انجمن بیهوشی امریکا با LMA تحت بیهوشی عمومی کمتر از یک ساعت برای انجام عمل انتخابی جراحی عمومی و ارتوپدی در بیمارستان شهید بهشتی بابل طی سال های ۸۷-۱۳۸۶ قرار گرفتند. بیماران به طور تصادفی به صورت یک درمیان به دو گروه ۵۰ نفری تقسیم شدند. ضربان قلب و فشارخون اولیه بیماران اندازه گیری شد. به هردو گروه میدازولام ۰.۰۵mg/kg ، مورفین ۰.۱mg/kg و فنتانیل ۱.۵mcg/kg به عنوان پیش دارو تجویز شد. سپس به گروه اول ۰.۵mg آتروپین و به گروه دوم ۱۰mg هیوسین NBB با حجم مساوی ۵ml وریدی تزریق و پس از دو دقیقه همودینامیک کنترل شد. القاء بیهوشی با تیوپنتال سدیم (۵mg/kg) انجام و LMA گذاشته شد. سپس تعداد ضربان قلب و میزان فشارخون در دقایق متعدد ثبت گردید. در پایان عمل جراحی و خروج LMA میزان ترشحات راه هوائی بیماران براساس نیاز به دفعات ساکشن مورد بررسی قرار گرفت و شدت تهوع و استفراغ پس از عمل با توجه به نیاز بیماران به آنتی امتیک در ریکاوری و بخش به فواصل ۶-۲ ساعت پس از عمل بررسی و ثبت گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS-۱۳ و با آزمون های آماری کای اسکوئر، یومن ویتنی و Repeated measurement تجزیه و تحلیل شدند. یافته ها : دراین مطالعه با توجه به نیاز به آنتی امتیک بین اثر ضد استفراغی دو دارو تفاوت معنی داری مشاهده نشد. اثر ضدترشح بزاقی به میزان کم ، متوسط و زیاد به ترتیب در گروه هیوسین ۸۰% ، ۱۸% و ۲% بود و این میزان در گروه آتروپین به ترتیب ۷۲% ، ۲۲% و ۶% بود (P<۰.۰۵). در هر دو گروه افزایش ضربان قلب (کمتر از ۲۰%) وجود داشت؛ ولی فشار متوسط شریانی افزایشی نداشت و اختلاف آماری معنی داری بین دو گروه یافت نشد. نتیجه گیری : نتایج این مطالعه نشان داد که اثرات دو دارو در کاهش میزان ترشحات راه هوائی و تهوع استفراغ تقریبا یکسان می باشد.

کلیدواژه ها: