رابطه بین اخلاق سازمانی و عملکرد شغلی مدیران

زمینه: از آن جا که مدیران متحمل مسئولیت های فراوانی در مدارس هستند شاید مهم ترین مسئولیت آنان در مدرسه، توانایی استفاده از قدرت خود با توجه به یک الگوی اصول اخلاقی باشد. از زمان معرفی فضای اخلاق سازمانی به جهان علم، تحقیقات اندکی در مورد ماهیت پیش بینی کننده ها و نتایج اخلاق سازمانی بر سایر متغیرها صورت گرفته است بنابراین در این مقاله سعی شده تا به بررسی وضعیت اخلاق سازمانی و عملکرد شغلی مدیران ابتدایی شهر تهران پرداخته و میزان پیش بینی عملکرد شغلی مدیران براساس مولفه های اخلاق سازمانی مشخص شود. روش: روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش را کارکنان آموزشی مدارس دولتی ابتدایی شهر تهران تشکیل می دهند که از این بین ۴۰۰ نفر (۱۰۰نفر مدیر و ۳۰۰ نفر معلم) با استفاده از نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از دو پرسشنامه اخلاق سازمانی و عملکرد شغلی مدیران جمع آوری شد و با استفاده از همبستگی گشتاوری پیرسون و تحلیل رگرسیون مورد تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج تحقیق نشان داد که میانگین اخلاق سازمانی و عملکرد شغلی مدیران بالاتر از متوسط می باشد و رابطه مثبت و معنی داری بین اخلاق سازمانی و عملکرد شغلی مدیران وجود دارد. از بین مولفه های اخلاق سازمانی، مولفه خودمداری سازمانی با (۲/۷۲ درصد) بیشترین سهم را در تبیین پیش بینی عملکرد شغلی مدیران دارد. نتیجه گیری: شواهد حاصل از این تحقیق نشان می دهد که در حضور اخلاق سازمانی در بین مدیران، تاثیر خودمداری بالای مدیران بر عملکرد شغلی آنان، از زمره موضوعاتی است که باید، به طور جدی مدنظر قرار گیرد

کلیدواژه ها:

Job Performance ، Organizational Ethics ، Training Managers ، اخلاق سازمانی ، عملکرد شغلی ، مدیران آموزشی