از اخلاق اجتماعی سازمانی تا پاسخ گویی اجتماعی سازمانی؛ رویکردی جهت استقرار نظام پاسخ گویی اجتماعی سازمانی در سازمان های دولتی ایرانی

زمینه: این پژوهش به بررسی ابعاد اجتماعی عملکرد سازمان ها پرداخته و با تاکید برگذار از مفهوم اخلاق اجتماعی در سازمان به مفهوم پاسخ گویی اجتماعی سازمانی ، از پاسخ گویی اجتماعی سازمانی بعنوان مفر و راهی جهت خروج از بن بست تعاریف و سردرگمی های معناشناختی عملکرد اجتماعی سازمانی نام می برند. در همین راستا در پی بسط این مفهوم و تعریف ابعاد، مولفه ها و نشانگرهای ذیربط آن در سازمان های دولتی ایرانی بوده تا بتوان از این طریق زمینه استقرار یک نظام درجهت ایجاد و افزایش پاسخ گویی اجتماعی سازمانی را فراهم آورد.   روش: پژوهش برحسب هدف از نوع توسعه ای- کاربردی و برحسب روش از نوع همبستگی است که براساس الگوسازی معادلات ساختاری از طریق تحلیل عاملی و با بهره مندی از نرم افزار LISREL و استفاده ازآزمون دوجمله ای به بررسی روابط بین شاخص ها با مولفه ها، مولفه ها با ابعاد و ابعاد با مفهوم پاسخ گویی اجتماعی سازمانی می پردازد. نمونه آماری ۲۱ نفر از نخبگان بوده که به شیوه دلفی، داده ها جمع آوری شده است.   یافته ها: نتایج در نهایت به تایید ۵ بعد،۱۱ مولفه و ۳۵ نشانگر(شاخص) برای مفهوم پاسخ گویی اجتماعی سازمانی و تعریف یک سطح قابل قبول برای آن انجامید به طوری که با رعایت و در دستورکار قرار دادن این نشانگرها در این سطح قابل قبول، بستر جهت استقرار و ارتقای نظام پاسخ گویی اجتماعی سازمانی در سازمان های دولتی ایرانی فراهم می شود.   نتیجه گیری: با توجه به معناداری رابطه ابعاد پیشنهادی با مفهوم مورد نظر و مولفه ها با ابعاد و در نهایت تعداد زیادی از نشانگرها با مولفه ها، می توان مدل جامع و متشکل از ابعاد و مولفه و شاخص را برای این مفهوم نوین در سازمان های ایرانی بالاخص سازمان های دولتی ارائه نمود.

کلیدواژه ها:

Corporate social responsibility ، Corporate social responsiveness ، Social ethics ، Structural equations ، اخلاق اجتماعی ، پاسخ گویی اجتماعی سازمانی مسوولیت پذیری اجتماعی سازمانی ، معادلات ساختاری