تاثیر آموزش مهارتهای اجتماعی بر افزایش اعتماد به نفس دختران نابینای شهر تهران

هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر آموزش مهارتهای اجتماعی بر افزایش اعتماد به نفس دختران نابینای دبیرستان نرجس بود. روش تحقیق تجربی مقدماتی و بدون گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان مشغول به تحصیل در دبیرستان نرجس در سال ۱۳۸۱ با تعداد ۵۱ نفر بود. نمونه پژوهش، نمونه در دسترس بود ابتدا کلیه دانش آموزان به آزمون اعتماد به نفس آیزنگ پاسخ دادند سپس میانگین اعتماد به نفس دانش آموزان محاسبه شد که (۰۱/۱۸) بود. با توجه به میانگین اعتماد به نفس در آزمون آیزنگ (۱۵) و میانگین اعتماد به نفس دانش آموزان (۰۱/۱۸) افرادی انتخاب شدند که نمره اعتماد به نفس آنها (۵/۰) انحراف استاندارد پایین تر از میانگین بود. به این ترتیب ۱۲ نفر واجد شرایط بودند که در ۱۰ جلسه ۹۰ دقیقه ای آموزش مهارتهای اجتماعی که شامل موضوعاتی از قبیل ارتباط میان فردی، پرسش کردن، توضیح دادن، گوش دادن، افشای خود و ابراز وجود بود، شرکت کردند. آزمودنیها پس از اتمام جلسات آموزش مجددا به آزمون اعتماد به نفس آیزنگ پاسخ دادند. روش آماری جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات به دست آمدهt گروههای وابسته بود. نتایج پژوهش نشان داد، آموزش مهارتهای اجتماعی در افزایش اعتماد به نفس دختران نابینا موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

social skills ، self- confidence ، blind ، مهارتهای اجتماعی ، اعتماد به نفس ، نابینایی