اثربخشی مداخلات به زیستی بر رضایت شغلی ماماها: یک کارآزمایی بالینی تصادفی شده

مقدمه: رضایت شغلی از جمله نگرش های مهم شغلی است که نقش قابل ملاحظه ای در کارایی سازمان دارد. با توجه به نقش کلیدی ماماها به عنوان یکی از اجزای موثر سیستم بهداشتی برای ارائه خدمات مامایی به دو قشر آسیب پذیر جامعه یعنی مادران و کودکان، مطالعه حاضر با هدف تعیین اثر بخشی مداخلات به زیستی بر رضایت شغلی ماماها انجام شد. روش کار: این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی در سال ۱۳۹۴ بر روی ۶۰ مامای شاغل در مراکز بهداشتی درمانی شهر مشهد انجام شد. واحدهای پژوهش به دو گروه مداخله و کنترل به روش تصادفی تقسیم شدند. مداخلات شامل آموزش به زیستی سلیگمن همراه با ارائه تکالیف خانگی طی ۸ جلسه ۲ ساعته به صورت هفتگی انجام شد. قبل و بعد از مداخلات، پرسشنامه های رضایت شغلی مینه سوتا (MSQ)، شادی آکسفورد آرگایل (۱۹۸۹) و به زیستی روانشناختی ریف (۱۹۹۵) تکمیل شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۹) و آزمون های تی مستقل، تی زوجی، من ویتنی، ویلکاکسون و کای اسکوئر انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها: میانگین نمره رضایت شغلی ماماها ابتدای مطالعه ۱۴/۱۱±۷۸/۶۲ و در انتهای مطالعه بعد از مداخلات ۲۸/۱۴±۸۲/۷۸ بود که تفاوت معنی داری داشت (۰۰۸/۰=p). همچنین میانگین نمره رضایت شغلی ماماها در انتهای مطالعه در دو گروه مداخله و کنترل تفاوت معنی داری داشت (۰۰۱/۰>p). نتیجه گیری: مداخلات به زیستی در ارتقای رضایت شغلی ماماها اثربخش است.

کلیدواژه ها:

به زیستی ، روانشناسی مثبت گرا ، رضایت شغلی ، ماما