ارتباط بین شاخص توده بدنی مادر در ابتدای بارداری با وزن هنگام تولد نوزاد و برخی پیامدهای بارداری

مقدمه: وزن هنگام تولد، یکی از شاخص های اصلی رشد و از تعیین کننده های اصلی بقاء می باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین ارتباط بین شاخص توده بدنی مادر در ابتدای بارداری با برخی از پیامدهای بارداری و وزن هنگام تولد نوزاد انجام شد.روش کار: این مطالعه مقطعی در سال ۱۳۸۹ بر روی ۸۰۰ زن باردار با سن بارداری کمتر از ۱۲ هفته مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهر مشهد انجام شد. در اولین ویزیت پره ناتال، پرسشنامه حاوی اطلاعات فردی تکمیل و شاخص توده بدنی مادران محاسبه شد و هنگام زایمان، وزن نوزاد و سایر متغیرهای مورد مطالعه بررسی شدند. تجزیه و تحلیل با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه ۱۶) و آزمون های کای دو، تی دانشجویی، همبستگی پیرسون و مدل خطی تعمیم انجام شد. میزان p کمتر از ۰۵/۰ معنی دار در نظر گرفته شد.یافته ها: میانگین وزن هنگام تولد نوزادان با افزایش شاخص توده بدنی مادر افزایش یافته بود (۰۰۱/۰>p)، همچنین میانگین وزن هنگام تولد در مادران بیشتر از ۳۵ سال (۰۳/۰=p)، چندزا (۰۰۱/۰=p) و نوزادان پسر (۰۰۰۱/۰>p) به طور معنی داری بیشتر بود. فراوانی زایمان زودرس و کم وزنی نوزاد نیز در مادران لاغر به طور معنی داری بیشتر بود (۰۰۰۱/۰>p). ماکروزومی نوزاد در مادران چاق بیشتر بود، همچنین با افزایش شاخص توده بدنی، میزان زایمان سزارین افزایش می یافت.نتیجه گیری: شاخص توده بدنی غیر طبیعی منجر به بروز عوارض نامطلوب پری ناتال می شود، لذا می توان از شاخص توده بدنی، جهت شناسایی مادران بارداری که در معرض خطر عوارض مادری و نوزادی قرار دارند، استفاده نمود و برای پیشگیری از بروز آن تدابیر لازم را اندیشید.

کلیدواژه ها:

پیامدهای بارداری ، شاخص توده بدنی ، وزن هنگام تولد نوزاد