شناسایی و اولویت بندی عوامل بازدارنده پیشرفت تحصیلی در مقطع متوسطه از دیدگاه معلمان شهرستان چابهار

آموزش و پرورش از ارکان اساسی رشد و توسعه ی اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و سیاسی هر کشور به شمار می رود و موفقیت و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان بیانگر نظام آموزشی کارآمد و موفقی است که توسعه ی پایدار از نتایج حتمی چنین نظامی خواهد بود. بنابراین در این تحقیق به بررسی و اولویت بندی عوامل بازدارنده ی پیشرفت تحصیلی دانش آموزان مقطع متوسطه از دیدگاه معلمان پرداخته می شود. جامعه آماری شامل ۳۴۹ معلم مقطع متوسطه شهرستان چابهار می باشد که ۱۹۴ نفر از این افراد به روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. پایایی پرسشنامه ها از طریق آلفای کرنباخ مورد تائید قرار گرفت، همچنین پرسشنامه ها با روایی محتوایی تهیه شدند. داده های بدست آمده با استفاده از نرم افزار Spss و آزمون های t و فریدمن مورد تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که اولا تمامی عوامل سه گانه (عوامل فردی، عوامل آموزشگاهی و عوامل خانوادگی) بر عدم پیشرفت دانش آموزان تاثیر معناداری داشتند، ثانیا با توجه به نظرات پاسخ دهندگان عوامل سه گانه دارای اهمیت یکسان نمی باشد و عوامل آموزشگاهی در بالاترین اولویت قرار دارند.

کلیدواژه ها:

پیشرفت تحصیلی ، عوامل بازدارنده پیشرفت ، عوامل خانوادگی ، عوامل فردی ، عوامل آموزشگاهی.