مقایسه اثرات توسعه گردشگری ورزشی دریایی بر شاخص های توسعه پایدار در ایران و جهان

پنج اثر مثبتی که گردشگری ورزشی دریایی می تواند ایجاد کند شامل حفاظت از منابع طبیعی ، تقویت اقتصاد ، ایجاد فرصت هایی برای سفر و اکتشاف ، تشویق درک بین فرهنگ ها و آگاهی زیست محیطی مردم را افزایش می دهد. هدف از تحقیق مقایسه میانگین اثر شاخص های توسعه پایدار در گردشگری ورزشی بوده است .روش گردآوری به صورت کتابخانه ایی بوده و از منابع اینترنتی ، مقالات و رساله های دانشگاهی استفاده شده است .برای تحلیل داده ها از ۹ مقاله مرتبط با سایر کشورها و ۱۴ مقاله مرتبط با ایران استفاده شده است که تعداد ۶ مقاله مربوط به سواحل جنوبی و ۷ مقاله مربوط به سواحل شمالی است . توزیع داده ها نرمال بوده و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون One-Sample Test استفاده شده است. نتایج : با مقایسه توسعه پایدار گردشگری دریایی ایران و سایر کشورها مشخص شد با وجود اینکه میزان اثر مکان در عوامل موثر در توسعه پایدار کم بوده است با اینحال بین میانگین گردشگری دریایی ایران و سایر کشورها اختلاف معنی داری وجود دارد همچنین بین میانگین شاخص اجتماعی و اقتصادی ایران و سایر کشورها اختلاف معنی داری وجود دارد ولی بین شاخص زیستی بین آنها اختلاف معنی داری وجود نداشت . در بررسی شاخص های توسعه پایدار مشخص شد که در بین سه شاخص شاخص اجتماعی با ۹% ، شاخص اقتصادی با ۷% و شاخص زیستی با ۵% کمترین اثر را در گردشگری ورزشی داشته اند. بحث و نتیجه گیری: از گردشگری ورزشی باید به عنوان وسیله ای برای تشویق ابتکارات حفاظتی، حفظ مناطق طبیعی برای حیات وحش و همچنین کاهش زباله و آلودگی استفاده شود که به طور قابل توجهی به محیط زیست کمک می کند. این اقدام در کمک به جوامع محلی نیز موثر است زیرا توسعه پایدار را تشویق می کند و فرصت هایی برای رشد اقتصادی ایجاد می کند و از اقداماتی که به نفع جامعه است حمایت خواهد نمود.

کلیدواژه ها:

گردشگری ورزشی ، شاخص های توسعه پایدار ، کشورهای در حال توسعه ،