امکان سنجی استفاده از فرایند اکسیداسیون پیشرفته (O۳/H۲O۲) بر روی تاثیر داروی دیکلوفناک بر فعالیت متان سازی ویژه جرم زیستی بیهوازی

مقدمه: دفع ترکیبات دارویی به محیط زیست به عنوان آلاینده های نو ظهور، نگرانی قابل توجهی ایجاد کرده و استفاده از روش های جدید تصفیه فاضلاب جهت حذف این ترکیبات ضروری به نظر می رسد. هدف از مطالعه حاضر امکان سنجی استفاده از فرایند ازناسیون بر روی تاثیر داروی دیکلوفناک بر فعالیت متان سازی ویژه جرم زیستی بیهوازی است.روش ها: در این مطالعه تعداد ۱۲ آزمایش هضم بیهوازی به منظور بررسی میزان بازدارندگی داروی دیکلوفناک بر فعالیت متان سازی ویژه جرم زیستی بیهوازی به روش ناپیوسته قبل و پس از کاربرد فرایند اکسیداسیون پیشرفته (O۳/H۲O۲) در راکتورهای ml ۵۰۰ که ۳۰% جرم زیستی بیهوازی و ۷۰% سوبستره بود، انجام شد. تکنیک مورد استفاده در این مطالعه جهت سنجش متان تولیدی روش جابجایی مایع بود. مدت هر آزمایش در حدود ۸ تا ۱۶روز به طول انجامید.یافته ها: میزان متان تجمعی در غلظت های ۲۵، ۵۰، ۱۰۰، ۱۷۵، ۲۵۰ و mg/l۳۵۰ داروی دیکلوفناک به ترتیب ۲۴/۷۶۴، ۴۲/۸۴۵، ۸۲، ۰۹/۱۰۲،۴۲/۲۵ و ml۶۴/۱اندازه گیری شد. این میزان با کاربرد فرایند پیش تصفیه O۳/H۲O۲ به مدت ۱۸۰ دقیقه در غلظت های ۲۵، ۱۰۰، ۲۵۰ و mg/l۳۵۰ به ترتیب ۶۱/۸، ۶۵/۲۶، ۱/۴ و ml۱/۴ مشاهده شد که نشان می دهد کاربرد فرایند ازن نه تنها سبب افزایش تولید متان نشد بلکه در تمامی غلظت ها تولید متان پس از فرایند ازن کاهش پیدا کرد.نتیجه گیری: داروی دیکلوفناک در غلظت های بالا بر روی فعالیت هاضم های بیهوازی اثر بازدارندگی شدیدی دارد و هم چنین در اثر تجزیه این دارو پس از روش پیش تصفیه با فرایند ازناسیون احتمالا ترکیبات واسطه ای ایجاد شده که اثرات شدیدتری بر باکتری های بیهوازی در هاضم ها داشته و قابلیت تجزیه بیولوژیکی کمتری دارند.واژه های کلیدی: هضم بیهوازی، داروی دیکلوفناک ، متان سازی ویژه جرم زیستی، فرایند اکسیداسیون پیشرفته (O۳/H۲O۲)