ارزیابی تغذیه ای بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان الزهرا در اصفهان در سال ۱۳۹۰

مقدمه: سوء تغذیه از عوامل مهمی است که مدت بستری در بیمارستان را افزایش می دهد، از طرفی تغذیه مناسب، نتایج بالینی بیماران بدحال را بهبود می بخشد. با توجه به انجام ارزیابی های اندک در این زمینه، در این مقاله بر آن هستیم تا به ارزیابی شاخص های آنتروپومتریک و بیوشیمیایی بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه بپردازیم.روش ها: این مطالعه بر روی ۱۰۰ بیمار بستری در بخش مراقبت ویژه بیمارستان الزهرا در اصفهان انجام شد. اندازه گیری ها شامل قد، وزن، انرژی دریافتی، انرژی مورد نیاز فرد و هم چنین اندازه گیری محیط میانه ی دور بازو و دمای بدن بود. شاخص های بیوشیمیایی نیز دو مرتبه اندازه گیری شده اند. شاخص های کیفی اندازه گیری شده شامل نوع بیماری، عفونت، زخم بستر، تهویه و نوع تغذیه ی بیمار بود. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزارSPSS۱۶ صورت گرفته است.یافته ها: انرژی دریافتی در ۶۱% در این بیماران کمتر از انرژی مورد نیاز آن ها می باشد و تنها ۳۹% از آن ها انرژی کافی را دریافت کرده اند. سطح سرمی پتاسیم، فسفر و میزان آلبومین سرم در محدوده ی طبیعی و میانگین کراتینین بالاتر از محدوده ی طبیعی قرار داشت. میزان دور بازو در ۶۹% بیماران نسبت به اندازه گیری روز اولشان کاهش یافت. بیشترین نوع تغذیه در بیماران مربوط به تغذیه با گاواژ بود (۵۴%). اصلی ترین علت بستری شدن، انواع جراحی به خصوص جراحی پس از سوانح مانند حوادث رانندگی بوده است.نتیجه گیری: بیماران بستری در بخش ICU در معرض سوء تغذیه بیمارستانی می باشند و نیازمند مراقبت های ویژه تغذیه ای هستند.واژه های کلیدی: سوء تغذیه، ارزیابی تغذیه ای، بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه