آموزش بالینی اثربخش از دیدگاه کارآموزان و کارورزان پزشکی

مقدمه:آموزش بالینی اثربخش از بخش های اساسی در آموزش پزشکی محسوب می شود. بررسی دیدگاه دانشجویان این عرضه، می تواند گام موثری در تدوین برنامه آموزش بالینی باشد. این مطالعه با هدف تعیین دیدگاه دانشجویان کارآموز و کارورز پزشکی در خصوص آموزش بالینی اثربخش صورت گرفته است. روش ها:در این مطالعه مقطعی کلیه دانشجویان کارآموز و کارورز دانشکده پزشکی دانشگاه آزاد اسلامی واحد قم (۱۴۰ نفر) شرکت کردند. داده ها توسط پرسشنامه محقق ساخته روا و پایا در ۶ حیطه خصوصیات فردی فراگیر، مدرس بالینی، محیط بالینی، برنامه ریزی آموزشی، ارزشیابی بالینی و امکانات رفاهی بر اساس مقیاس نگرش سنج لیکرت گردآوری شد. تحلیل داده ها با نرم افزار SPSS به صورت توصیفی و تحلیلی بیان گردید. یافته ها:در این مطالعه، حیطه موثر بر آموزش بالینی به ترتیب، مدرس بالینی، خصوصیات فردی فراگیر، برنامه ریزی آموزشی، ارزشیابی بالینی، محیط بالینی و امکانات رفاهی بودند. همچنین مهمترین عامل موثر بر آموزش بالینی در حیطه خصوصیات فراگیر، اعتماد به نفس، در حیطه مدرس بالینی، تعهد و مسوولیت پذیری، در حیطه محیط بالینی، نگرش مثبت به آموزش دانشجو، در حیطه برنامه ریزی آموزشی، کیفیت آموزش دانشجو، در حیطه ارزشیابی بالینی، وجود نظام ارزشیابی بالینی مدون و در حیطه امکانات رفاهی، وجود اتاق معاینه به دست آمد. بحث: دو حیطه مدرس بالینی و خصوصیات فردی فراگیر نسبت به سایر حیطه های دیگر از اهمیت بیشتری برخوردار بودند. لذا توجه به تقویت مدرسان بالینی در خصوص آموزش اثربخش و نیز تقویت علاقه و اعتماد به نفس دانشجویان در عرصه آموزش بالینی می تواند حائز اهمیت باشد. واژه های کلیدی: آموزش بالینی اثربخش، دانشجو، پزشکی، محیط بالینی

کلیدواژه ها:

effective clinical training ، student ، medicine ، clinical ambience