اسیدهای چرب امگا ۳ و درمان اختلالات روحی

مقدمه: امروزه تعداد زیادی از مطالعات مشاهده ای و اپیدمیولوژیکی پیشنهاد می کنند که اختلالات رفتاری با کاهش دریافت اسیدهای چرب امگا ۳ در ارتباط می باشند. این شواهد باعث انجام مطالعات کارآزمایی بالینی به منظور بررسی اثر این اسیدهای چرب در اختلالات رفتاری شدند. در مطالعه مروری حاضر، کلیه کارآزمایی های بالینی که از سال ۲۰۰۹ به بعد به منظور بررسی اثر اسیدهای چرب امگا ۳ روی اختلالات رفتاری منتشر شده بودند، مورد بررسی قرار گرفتند. روش ها: در بسیاری از مطالعات حجم نمونه خیلی کوچک بود، ولی به دلیل طراحی بسیار عالی، در این مقاله بررسی شدند. اسیدهای چرب امگا ۳ هم در کودکان و هم در بزرگسالان خیلی خوب تحمل می شد و تنها عوارض جانبی گزارش شده، ناراحتی های جزیی گوارشی بود که در خیلی از بیماران دیده شد. در مورد اسکیزوفرنی، خیلی از شواهد نشان دهنده موثر بودن اسید چرب امگا ۳ در درمان بیماری است. در مورد بیش فعالی- نقص توجه نتایج نشان دهنده تاثیر جزیی اسیدهای چرب امگا ۳ در درمان این بیماری است، ولی تاثیرات سودمند امگا ۳ در مدرسه بیشتر از محیط خانواده گزارش شد. در مورد افسردگی ممکن است اسید چرب ایکوزاپنتوئنوئیک اسید موثرتر از دوکزاهگزا انوئیک اسید باشد، ولی به علت عوامل مخدوش کننده فراوان نمی توان به طور قطعی اظهار نظر کرد. نتیجه گیری: با وجود این که نمی توان به طور قطعی اسیدهای چرب امگا ۳ را به عنوان درمان اختلالات روان توصیه کرد، اما شواهد در دسترس که توجیه کننده انجام مطالعات بالینی بیشتری می باشند، بسیار قوی هستند. واژه های کلیدی: ایکوزاپنتوئنوئیک اسید، دوکزاهگزا انوئیک اسید، اسکیزوفرنی، بیش فعالی- نقص توجه، افسردگی