لینولئیک اسید کنژوگه و سندرم متابولیک: مرور سیستماتیک

مقدمه: اگرچه بسیاری از مطالعات حیوانی نشان داده اند که لینولئیک اسید کنژوگه می تواند در جلوگیری از سندرم متابولیک نقش مهمی ایفا کند، اما مطالعات انسانی در این زمینه بسیار کم و نتایج حاصل از آن ها بسیار متناقض است. این مطالعه با هدف خلاصه کردن اطلاعات مربوط به مطالعات حیوانی و کارآزمایی بالینی در رابطه با تاثیر ایزومرهای مختلف لینولئیک اسید کنژوگه بر اجزای سندرم متابولیک انجام گردید. روش ها: پایگاه اطلاعاتی PubMed و ISI از ژانویه سال ۲۰۰۰ تا فوریه سال ۲۰۱۲ مورد جستجو قرار گرفت. مقالات کارآزمایی بالینی و آزمایشگاهی که به بررسی تاثیر لینولئیک اسید کنژوگه ترکیبی و یا هر کدام از ایزومرهای لینولئیک اسید کنژوگه بر مقاومت به انسولین، چاقی، دیس لیپیدمی و فشار خون پرداخته بودند، انتخاب شدند. از ۳۲۰ مطالعه یافت شده در این زمینه، ۲۴ مطالعه که دارای شرایط ورود بودند انتخاب شدند. یافته ها: مطالعات حیوانی نشان داده اند که لینولئیک اسید کنژوگه خصوصا ایزومر ۹ سیس ۱۱ ترانس، می تواند سبب بهبود مقاومت به انسولین، کاهش کلسترول و تری گلیسیرید سرم گردد. در حالی که مطالعات کارآزمایی بالینی نتوانستند تاثیر لینولئیک اسید کنژوگه را بر مقاومت به انسولین و سطح لیپیدهای سرم در انسان را نشان دهند. نتیجه گیری: به طور کلی ایزومرهای مختلف لینولئیک اسید کنژوگه دارای اثرات متفاوتی می باشند و می توان اثرات کاهش مقاومت به انسولین و کاهش چربی بدن را به ایزومر ۹ سیس ۱۱ ترانس و کاهش فشار خون را به ایزومر ۱۰ ترانس ۱۲ سیس لینولئیک اسید کنژوگه نسبت داد. واژه های کلیدی: لینولئیک اسید کنژوگه، سندروم متابولیک، دیس لیپیدمی، چاقی، فشار خون