تنظیم نقشه جغرافیایی میزان بروز سرطان معده در ایران طی دوره پنج ساله با استفاده از روش پواسن کریگیدن (Poisson kriging) منطقه به منطقه

مقدمه: سرطان معده بالاترین شیوع را در میان سرطان های دستگاه گوارش در ایران دارد. بنابراین مطالعه حاضر برای تبیین توزیع جغرافیایی سرطان معده با روش دقیق پواسن کریگیدن (Poisson kriging) منطقه به منطقه در سطح کلیه شهرستان های ایران و شناسایی مناطق پرخطر انجام گرفت. روش ها: این مطالعه از نوع کاربردی- بوم شناسی بود و از داده های ثبت شده توسط اداره سرطان مرکز مدیریت بیماری های غیر واگیر وزارت بهداشت درمان و آموزش پزشکی استفاده شد. داده هایی که در سطح ۳۳۶ شهرستان و در طول سال های ۸۶-۱۳۸۲ جمع آوری شد، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نرم افزار Spacestat برای برآورد پارامترها و نرم افزار ۹.۳ArcGIS برای نمایش برآوردها بر روی نقشه به کار گرفته شد. یافته ها: میانگین میزان بروز بر اساس روش پواسن کریگیدن منقطه به منطقه (۱۹/۵) و میانگین واریانس میزان بروز (۷۲/۰) برآورد گردید. بیشترین میزان بروز (۳۶/۱۶) با واریانس (۰۱/۱) مربوط به شهرستان دیوان دره و کمترین میزان بروز (۱۲/۰) با واریانس (۶۷/۰) مربوط به شهرستان سرباز برآورد شد. کمترین واریانس (۰۱/۰) مربوط به تهران و بیشترین واریانس (۵۱/۲) مربوط به کوهبنان به دست آمد. نتیجه گیری: با توجه به برازش مناسب روش پواسن کریگیدن منطقه به منطقه در مناطق ناهمگن فضایی، استفاده از این روش در نقشه بندی بیماری پیشنهاد می شود. این مطالعه نشان داد که در شهرستان های استان های اردبیل، مازندران و کردستان میزان بروز بیماری بیشتر است. واژه های کلیدی: نقشه بندی بیماری، پواسن کریگیدن منطقه به منطقه، سرطان معده