بررسی سمیت نانو ذرات اکسید روی تماس یافته با رنگ آبی ۲۹ با استفاده از دافنیامگنا

مقدمه: مساله آلودگی محیط زیست به نانو ذرات که به تازگی در ایران وارد چرخه فرایندی صنایع گردیده است، از اهمیت چشم گیری برخوردار می باشد. یکی از این ترکیبات پرکاربرد نانو ذرات اکسید روی هستند که در این تحقیق، ۵۰LC ۲۴ و ۴۸ ساعته نانو ذرات اکسید روی تماس یافته با رنگ آبی ۲۹ از طریق زیست آزمونی اندازه گیری شد.روش ها: در ابتدا دافینا جهت انجام زیست آزمونی در داخل یک ظرف شیشه ای کشت داده شد. سپس با انجام آزمایش های دامنه یابی، گستره غلظت های مورد نظر تعیین شد و هر غلظت در زمان های ۲۴ و ۴۸ ساعته برای نانو ذرات اکسید روی به تنهایی و نانو ذرات اکسید روی تماس یافته با رنگ آبی ۲۹، مورد آزمایش قرارگرفت. روش انجام آزمایش های زیست آزمونی بر اساس روش های استاندارد انجام گرفت. جهت تعیین میزان مرگ دافنیا در این مطالعه از آنالیز پروبیت نرم افزار ۱۶SPSS استفاده گردید و مقادیر ۵۰LC در زمان های مختلف مشخص شد. سپس داده های حاصل از آنالیز پروبیت جهت ترسیم نمودارهای مربوط توسط نرم افزار Excel مورد استفاده قرار گرفت.یافته ها: یافته ها نشان داد که مقدار ۵۰LC ۲۴ ساعته نانو ذرات اکسید روی بدون تماس و تماس یافته با رنگ آبی ۲۹ به ترتیب ۶/۲ و ۸/۱ میلی گرم در لیتر و مقادیر ۴۸ ساعته به ترتیب ۹/۱ و ۲/۱ میلی گرم در لیتر می باشد. مقدار NOEC ۲۴ ساعته نانو ذرات اکسید روی بدون تماس و تماس یافته با رنگ آبی ۲۹ به ترتیب ۹/۰ و ۲/۰ میلی گرم در لیتر و مقادیر ۴۸ ساعته به ترتیب ۳۶/۰ و ۰۱/۰ میلی گرم در لیتر می باشد.نتیجه گیری: با افزایش زمان تماس، مقدار ۵۰LC کاهش یافت؛ به عبارت دیگر سمیت نانو ذرات اکسید روی بر روی دافنیا افزایش یافت؛ در نتیجه سمیت نانو ذرات تماس یافته با رنگ آبی ۲۹ وابسته به زمان تماس با دافنیامگنا می باشد.واژه های کلیدی: سمیت، نانو ذرات اکسید روی، رنگ آبی ۲۹، زیست آزمونی، دافنیامگنا .