کیفیت میکروبی آب شناگاه های دریای خزر در سواحل استان گلستان

سال انتشار: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 91

فایل این مقاله در 6 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_HSR-6-2_010

تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1402

چکیده مقاله:

مقدمه: شنا به دلیل اثرات مفید روی مفاصل و احساس رضایت و شادابی عمومی مردم توصیه می شود. شنا کردن یک راه مهم برای تمدد اعصاب و ضربان قلب گرمای تابستان می باشد. تخلیه فاضلاب های شهری و صنعتی با سطح بالایی از پاتوژن ها و سایر آلاینده های دیگر، سلامت شناگران را تحت تاثیر قرار می دهد. این مطالعه به منظور ارزیابی آلودگی میکروبی آب شناگاه های دریای خزر در سواحل استان گلستان و مقایسه آن با استاندارد وزارت بهداشت انجام گرفت.  روش ها: به منظور ارزیابی وضعیت میکروبی شناگاه های سواحل استان گلستان، تعداد ۱۲۰ نمونه آب از شناگاه شهرهای ساحلی ترکمن، بندرگز و نوکنده (هر شهر ۴۰ نمونه) در شش ماه اول ۱۳۸۸ برداشت و میانگین تعداد کلیفرم ها، کلیفرم مدفوعی، استرپتوکوک مدفوعی و سودوموناس با روش استاندارد تعیین گردید. یافته ها: میانگین تعداد کلیفرم، کلیفرم مدفوعی، استرپتوکوک مدفوعی و سودوموناس در سواحل استان گلستان به ترتیب برابر ۳۶۶، ۲۴۹، ۷۳، ۹۳ و ۷ در هر ۱۰۰ میلی لیتر نمونه بود. همچنین میانگین تعداد کلیفرم، کلیفرم مدفوعی، استرپتوکوک مدفوعی و سودوموناس در شناگاه ترکمن به ترتیب برابر ۵۰۵، ۳۷۴، ۱۱۰ و ۹ در هر ۱۰۰ میلی لیتر نمونه، در  شناگاه بندرگز به ترتیب برابر ۳۶۹، ۲۳۳، ۲۸ و ۷ در هر ۱۰۰ میلی لیتر نمونه و در شناگاه نوکنده به ترتیب برابر ۲۲۴، ۱۷۴، ۵۷ و ۶ در هر ۱۰۰ میلی لیتر نمونه به دست آمد. نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که میزان آلودگی از نظر میکروارگانیسم های شاخص در کلیه شناگاه های استان در ماه مرداد و اردیبهشت، دارای بالاترین و کمترین مقدار بود. از نظر کلیفرم کل و استرپتوکوک مدفوعی، فقط شناگاه ترکمن از استاندارد وزارت بهداشت بالاتر بود، ولی از نظر کلیفرم مدفوعی و سودوموناس کلیه مناطق شنای استان گلستان از استاندارد وزارت بهداشت بالاتر بود. بنابراین سواحل استان گلستان از نظر میکروب های شاخص دارای آلودگی می باشند که می تواند برای سلامتی شناگران خطرناک باشد. واژه های کلیدی: کیفیت میکروبی آب، شناگاه های دریای خزر، سواحل استان گلستان.

نویسندگان

Ali علی شهریاری

MSc, Golestan University of Medical Sciences and PhD Student, Environment Research Center, Isfahan University of Medical Sciences, Isfahan, Iran

Kazem کاظم ندافی

PhD in Environmental Health and Associate professor, Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran

Masoud مسعود یونسیان

PhD in Epidemiology and Associate professor, Department of Environmental Health Engineering, School of Health, School of Public Health, Tehran University of Medical Sciences,Tehran, Iran

Ramin رامین نبی زاده

PhD in Environmental Health and Associate professor, Department of Environmental Health Engineering, School of Health, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran