بررسی فراوانی گال در بیماران مشکوک به گال و تائید آن در یگانهای نیروی انتظامی مستقر در سراسر استانهای کشور

گال یکی از بیماریهای انگلی شایع در مراکز پر ازدحام از جمله محیطهای نظامی و انتظامی می باشد. از آنجا که پرسنل نیروی انتظامی به علت وضعیت شغلی خاص خود و نوع ماموریت های محوله مجبور به زندگی در پادگانهای آموزشی و اردوهای شبانه روزی هستند و شیوع این بیماری رابطه مستقیم با زندگی مشترک در مراکز آموزشی و اماکن فوق دارد و عدم رعایت نظافت فردی می تواند سبب شیوع و تشدید آن گردد . از این رو بر آن شدیم تا شیوع این بیماری را در یگانهای نیروی انتظامی مستقر در کشور مورد بررسی قرار دهیم . در این تحقیق آمار مبتلایان به بیماری گال که به مراکز بهداری نیروی انتظامی واقع در استانهای کشور از اول فروردین ۱۳۷۶ تا پایان اسفند ۱۳۷۸ مراجعه کرده اند مورد مطالعه قرار گرفت .   نتایج نشان می دهد که کل افراد مبتلا طی سه سال مذکور ۱۹۱۵ نفر بودند که بیشترین موارد در طی سال ۱۳۷۶، ۹۳۳ مورد (بالغ بر ۴۹%) بوده است که استانهای هرمزگان ، خوزستان و گیلان در طی سه سال ذکر شده بیشترین موارد ابتلاء به گال را به خود اختصاص داده اند . با توجه به آموزشهای ارائه شده به یگانها و نیز بازرسیهای بهداشتی مکرر شیوع این بیماری در مناطق مرکزی ، شرقی و غربی رو به کاهش نهاده است .

کلیدواژه ها:

گال ، نیروی انتظامی - ایران