رابطه تفکر انتقادی، راهبردهای خودتنظیمی و اهداف پیشرفت در دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 29

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JNE-1-1_007

تاریخ نمایه سازی: 29 مرداد 1402

چکیده مقاله:

مقدمه: به علت اهمیت نقش خودتنظیمی و جهت گیری اهداف در فرآیندهای آموزش و یادگیری، ضروری است که فاکتورهای موثر در توسعه آن ها، مورد بررسی قرار گیرند. به نظر می رسد، تفکر انتقادی یکی از سازه های مرتبط با خودتنظیمی یادگیری و جهت گیری هدفی در دانشجویان باشد. مطالعه حاضر با هدف تعیین رابطه میان تفکر انتقادی با انواع هدف گرایی و خودتنظیمی در دانشجویان پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود انجام شد. روش: پژوهش به روش توصیفی همبستگی بر روی ۱۰۴ نفر از دانشجویان کارشناسی پرستاری دانشگاه آزاد اسلامی واحد شاهرود انجام شد. نمونه به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای از میان ۲۹۰ دانشجوی این رشته انتخاب شد. با استفاده از سه پرسشنامه سنجش جهت گیری های هدفی Midgely و همکاران (۱۹۹۸)؛ پرسشنامه راهبردهای انگیزشی یادگیری Pintrich و De Groot (۱۹۹۰)؛ و پرسشنامه سنجش مهارت های تفکر انتقادی کالیفرنیا (فرم ب)، داده های مورد نظر جمع آوری شد. پیش از اجرای ابزار، روایی و پایایی آن ها اندازه گیری و تایید شد. یافته ها: براساس نتایج میانگین اهداف پیشرفت ۴/۱۹±۹۲، یادگیری خودتنظیمی ۷/۱۴±۵/۱۰۳ و تفکر انتقادی ۷/۲±۲/۹ بود. بین اهداف پیشرفت و یادگیری خودتنظیمی همبستگی مثبت معناداری وجود داشت (۰۱/۰>p)، اما بین تفکر انتقادی با یادگیری خودتنظیمی و اهداف پیشرفت تحصیلی همبستگی معناداری مشاهده نشد و فقط مولفه تحلیل تفکر انتقادی با مولفه شناخت یادگیری خودتنظیمی ارتباط مثبت معنادار داشت (۰۱/۰>p). سه متغیر جهت گیری هدفی تبحری، عملکردی-رویکردی و مولفه تحلیل در تفکر انتقادی ۹/۳۹% در پیش بینی خودتنظیمی یادگیری دانشجویان پرستاری نقش داشتند (۰۰۰/۰=p). مدل نهایی رگرسیون نشان داد دانشجویانی که اهداف تبحری و توانایی تحلیل بالاتری دارند، راهبردهای خودتنظیمی بهتری در یادگیری خود دارند. نتیجه گیری: از آنجا که تفکر انتقادی، یکی از مولفه های موثر در فرآیندهای شناختی دانشجویان است، شاید بالا بودن سطح تفکر انتقادی دانشجویان و استفاده آن ها از استراتژی های پردازش عمیق در یادگیری خود، باعث بهبود جهت گیری های هدفی و انتخاب راهبردهای خودتنظیمی موثرتر در آن ها بشود. در صورتی که هدف، توسعه حرفه ای و تربیت پرستارانی است که توانایی کنترل اهداف خود را داشته و خود راهبر باشند، باید رسالت دانشکده های پرستاری، ترویج و آموزش تفکر انتقادی به دانشجویان باشد و استادان پرستاری در مورد استفاده از روش های سنتی تدریس و ارزشیابی مبتنی بر اندازه گیری محفوظات تجدیدنظر کنند.

نویسندگان