نقش فرسودگی شغلی معلمان (فرسودگی هیجانی و نقصان کفایت شخصی) و ابعاد تعامل معلم- دانش آموز در شادکامی دانش آموزان

هدف از این مطالعه بررسی نقش فرسودگی شغلی معلمان (فرسودگی هیجانی و نقصان کفایت شخصی) و ابعاد تعامل معلم- دانش­آموز در شادکامی دانش­آموزان بود. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه معلمان و دانش­آموزان پایه ششم ابتدایی ناحیه دو یزد که در سال ۹۸-۱۳۹۷ مشغول به تحصیل و تدریس بودند را شامل می­شود. نمونه­ای مشتمل بر ۵۰ معلم (۲۵ مرد و ۲۵ زن) و ۳۵۰ دانش آموز (۱۷۵ پسر و ۱۷۵ دختر) به صورت تصادفی طبقه ای انتخاب گردید. دو مولفه­ ی فرسودگی هیجانی و نقصان کفایت شخصی از پرسشنامه فرسودگی شغلی مزلاچ (۱۹۸۱) توسط معلمان و پرسشنامه ­های تعامل معلم- دانش­ آموز وابلز و همکاران (۱۹۹۳) و شادکامی آکسفورد آرگیل و لو (۱۹۹۱) توسط دانش ­آموزان تکمیل گردید. داده ­ها با استفاده از آزمون t مستقل و رگرسیون چندگانه با روش گام به گام تحلیل شد. به طور کلی نتایج حاکی از آن بود که دانش ­آموزان مربوط به معلمان دارای فرسودگی هیجانی و نقصان کفایت شخصی پایین­تر، از میزان شادکامی بیشتری برخوردارند و از بین ابعاد تعامل معلم – دانش­ آموز، متغیرهای عدم رضایت و رفتار سخت­گیرانه پیش­بینی ­کننده­ های منفی و رهبری و رفتار کمک کننده/ دوستانه، پیش­بینی ­کننده ­های مثبت شادکامی دانش ­آموزان می­باشند.

کلیدواژه ها:

فرسودگی هیجانی و نقصان کفایت شخصی معلمان ، تعامل معلم- دانش آموز ، شادکامی