تاثیر ریسک اعتباری و نقدینگی تسهیلات قرض الحسنه برثبات سیستم بانکی ایران با استفاده از شاخص های Merton distance to default و Z-Score و روش اقتصادسنجی معادلات ساختاری (نرم افزار EQS)

عمده تجهیز و تخصیص اعتبارات در اقتصاد ایران، توسط نظام بانکی صورت می گیرد. بانک مرکزی از طریق اعطای اعتبارات در قالب عقود مختلف سیاست های پولی را اجرا می کند. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر ریسک اعتباری و نقدینگی تسهیلات قرض الحسنه بر ثبات سیستم بانکی ایران با استفاده از الگوی اقتصاد سنجی معادلات ساختاری و داده های ۲۴ بانک، طی دوره زمانی ۱۳۹۰-۱۳۹۷، پرداخته است. بدین منظور از دو شاخص Merton distance to default و Z-score استفاده شده است. در بررسی ثبات بانکی تاثیر همه متغیرها به جز متغیر نسبت ناکارایی بر شاخص های ثبات معنی دار می باشند که متغیر نسبت ناکارایی با فلش قرمز نشان داده شده است. با استفاده از شاخص Merton، متغیر کارمزد تسهیلات قرض الحسنه بیشترین تاثیر و رشد دارایی کمترین تاثیر مثبت را بر ثبات بانکی دارند. همچنین با استفاده از شاخصZ-score ، متغیر کارمزد تسهیلات قرض الحسنه بیشترین تاثیر و متغیر رشد دارایی کمترین تاثیر را بر ثبات بانکی ایران دارند.

کلیدواژه ها:

تخصیص اعتبارات ، ریسک اعتباری ، ریسک نقدینگی ، ثبات بانکی ، معادلات ساختاری