تاثیر سبک خراسانی (دوره غزنوی)بر نثر سفرنامه ناصر خسرو

مقاله حاضر به روش مروری- کتابخانه ای است، که با توجه به نظرات اندیشمندان این عرصه به رشته تحریر در آمده است. هدف این مطالعه بررسی تاثیر سبک خراسانی (دوره غزنوی)بر نثر سفرنامه ناصر خسرو گرفته است. محتوای لازم برای نگارش این مطالعه از طریق جستجو در پایگاه های اطلاعاتی scholar G ،SID و موتور جستجوی گوگل بدست آمده است. نتایج بدست آمده نشان می دهد که: سفرنامه نویسی از شیوه های مهم و دیرپای گزارش نویسی در ادبیات ملتهای دنیا و از جمله ادبیات فارسی است که انواع گوناگونی دارد: یکی سفرنامه های واقعی که شرح مسافرتهایی است که در عالم واقعی انجام شده است و نویسنده شرح دیده ها، شنیده ها، خاطره ها و رخدادهایی را که در جریان سفر داشته، به رشته تحریر در آورده است؛ مانند سفرنامه ی ناصرخسرو قبادیانی، ابن بطوطه از مراکش و مارکوپولو از ایتالیا. دیگری سفرنامه های خیالی که نویسنده در عالم واقع آن را انجام نداده است؛ بلکه نظر و دیدگاه خود را در قالب سفرنامه می آورد و نویسنده واقعیتها و نابه سامانی های جامعه ی خود را نقد و بررسی میکند؛ در دوران ناصر خسرو سبک خراسانی غالب بود. از همین رو در این پژوهش به بررسی تاثیر سبک خراسانی (دوره غزنوی) بر نثر سفرنامه می پردازیم.

کلیدواژه ها:

ناصر خسرو ، سبک خراسانی ، سفرنامه