مطالعه تطبیقی برنامه های آموزش پرستاری نظامی در کشورهای ایران، آمریکا و هندوستان

زمینه و هدف: جهت ارتقا آموزش پرستاری نظامی در ایران، انجام مطالعات تطبیقی و بهره گیری از راهبردهای تجربه شده در دانشگاه های سایر کشورها امری ضروری است. پژوهش حاضر به مقایسه توصیفی و تطبیقی برنامه های آموزش پرستاری نظامی در سه کشور ایران، آمریکا و هندوستان پرداخته است. روش ها: مطالعه تطبیقی و توصیفی –تحلیلی در سال ۱۳۹۹ انجام شد. داده ها با جستجوی اینترنتی در دانشگاه های نظامی ایران، آمریکا و هندوستان، با کلیدواژه های پرستاری نظامی، آموزش پرستاری، برنامه درسی و با مروری بر تاریخچه و عناصر برنامه درسی این دانشگاه ها جمع آوری شد. جهت انجام مطالعه تطبیقی از الگوی Beredy استفاده شده و نظام های آموزشی مورد مطالعه در چهار مرحله توصیف، تفسیر، هم جواری و مقایسه مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نظام های آموزشی پرستاری نظامی در هر سه کشور، با اتکا بر دانش پایه ای حرفه پرستاری و با رویکردی نظامی ارائه می شود، ساختار اصلی آن شامل چشم انداز، رسالت، ماموریت، اهداف، ضوابط پذیرش، راهبردهای آموزش و ارزشیابی دانشجویان است. ماموریت برنامه آموزشی در هندوستان و ایران مبتنی بر ارائه خدمات انسانی در موقعیت های بحرانی و سلامت جوامع بشری است، ولی در آمریکا مبتنی بر برتری و رهبری جهانی است. رویکرد غالب در برنامه آموزشی در آمریکا و هندوستان توجه به تفاوتهای فرهنگی، عملکرد تیمی و آموزش تیم محور، ارائه واحدهای اختیاری و منعطف بودن واحدهای آموزشی است ولی در ایران توسعه اخلاق حرفه ای و اسلامی، آموزش فرد محور، آموزش های متمرکز و توسعه توانمندی های سازمانی است. در آمریکا و هندوستان تخصصی سازی در پرستاری نظامی متناسب با نیازهای نیروهای هوایی، دریایی و زمینی انجام می شود ولی در ایران، آموزش پرستاری نظامی به صورت کلی و بیشتر در جهت پاسخگویی به موقعیتهای بحرانی وجنگی است. نتیجه گیری: بر اساس یافته ها، برنامه آموزشی پرستاری نظامی در ایران در بعد نظری کیفیت و اعتبار علمی بالایی دارد، ولی در ضوابط پذیرش دانشجو، نیازسنجی آموزشی، توسعه ابزارهای سنجش شایستگی های فراگیران، اعتبارسنجی محتواهای آموزشی و تخصصی سازی (متناسب با نیازهای یگانهای هوایی، زمینی، دریایی) نیاز به بازنگری، اصلاح و ارتقاء دارد.

کلیدواژه ها:

برنامه آموزشی ، پرستاری نظامی ، ایران ، هندوستان ، آمریکا