اثربخشی آموزش تاب آوری بر بهبود کیفیت زندگی زناشویی و تاب آوری خانواده آزادگان (اسرای جنگی)

زمینه و هدف: از جمله ابعاد مهم روانشناختی آزادگان و جانبازان، که در اغلب جوامع میتواند مورد غفلت واقع شود، مشکلات خانوادگی و زناشویی آنان است. پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش تاب آوری برکیفیت زندگی زناشویی و تاب آوری خانواده آزادگان انجام شده است. روش ها: این پژوهش نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون–پس آزمون و پیگیری دوماهه با گروه کنترل در سال ۱۳۹۶ انجام شد. ۳۰ نفر از آزادگان شهرستان دیواندره استان کردستان به روش نمونه‎گیری تصادفی ساده، انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه مداخله و کنترل، (هر گروه ۱۵ نفر)، جایگزین شدند. گروه مداخله، برنامه آموزش تاب‎آوری را به مدت ۱۰ جلسه، هر جلسه دو ساعت، طی دو ماه دریافت کرد، ولی گروه کنترل، آموزشی را دریافت نکرد. برای جمع آوری داده‎ها، پرسشنامه کیفیت زناشویی (RDAS) و پرسشنامه تابآوری خانواده (FRAS) مورد استفاده قرارگرفت. یافته ها: میانگین کیفیت زندگی زناشویی و تاب‎آوری خانواده آزادگان در گروه مداخله نسبت به گروه کنترل، در پس آزمون بیشتر بود و تفاوت معنی داری وجود داشت (p<۰/۰۱) و این افزایش در مرحله پیگیری نیز حفظ شد. نتیجه گیری: آموزش تابآوری می تواند بر ارتقای کیفیت زندگی زناشویی و تابآوری خانواده آزادگان تاثیری با ثبات و پایدار داشته باشد.

کلیدواژه ها:

اسرای جنگی ، آموزش تاب آوری ، کیفیت زندگی زناشویی