بررسی سواد سلامت الکترونیک و عوامل پیش بینی کننده آن در میان بیماران مراجعه کننده به یک بیمارستان نظامی در شهر تهران طی سال ۱۳۹۶

زمینه و هدف: توسعه سریع فناوری اطلاعات و ارتباطات بر تمامی زمینه­ها از جمله مراقبت­های بهداشتی تاثیر گذاشته است. با توجه به ازدیاد منابع الکترونیک که محتوای سلامت تولید می کنند، داشتن سواد سلامت کافی بیماران یک الزام به نظر می رسد. این مطالعه با هدف ارزیابی سطح سواد سلامت الکترونیک بیماران مراجعه کننده به یک بیمارستان نظامی و شناسایی عوامل مرتبط با آن انجام شد. روش ها: این مطالعه توصیفی در یک بیمارستان نظامی در شهر تهران و در سال ۱۳۹۶ اجرا شد. ابزار جمع آوری داده ها، نسخه فارسی سنجه سواد سلامت الکترونیک بود که توسط بیماران تکمیل گردید. انتخاب بیماران به صورت تصادفی ساده بود. همچنین تعدادی متغیرهای شخصی و جمعیت شناسی به منظور شناسایی ارتباط آن ها با سواد سلامت الکترونیک، جمع آوری گردید. از آزمون های تی مستقل و آنالیز واریانس به منظور مقایسه گروه های مختلف و از آزمون های همبستگی اسپیرمن و رگرسیون چندگانه به منظور ارزیابی ارتباط متغیرهای تحقیق و امتیاز سواد سلامت الکترونیک استفاده شد. یافته ها: در این مطالعه تعداد ۲۲۳ بیمار شرکت داشتند که ۱۱۸ نفر مرد و ۱۰۵ نفر زن بودند. میانگین امتیاز سواد سلامت الکترونیک در بیماران مورد مطالعه ۲۵۶/۸ ± ۳۵/۲۵ بود که مقدار پایینی است. بیماران شرکت کننده از منابع برخط سلامت آگاه بودند و چگونگی جست و جو، مکان و استفاده از این منابع را می دانستند اما فاقد مهارت های ارزیابی و تمیز کیفیت منابع بی کیفیت از با کیفیت بودند و از استفاده اطلاعات این منابع به منظور اتخاذ تصمیمات مربوط به سلامت اطمینان نداشتند. نتیجه گیری: سطح سواد سلامت الکترونیک در میان بیماران مراجعه کننده به بیمارستان نظامی کم بود. یافته ها نشان می دهد آنها نیاز به توسعه دانش خود در زمینه سلامت الکترونیک دارند.

کلیدواژه ها:

سواد سلامت ، سواد سلامت الکترونیک ، بیماران ، بیمارستان نظامی