طراحی برنامه درسی طب اورژانس نظامی در یک دانشگاه نظامی

سال انتشار: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 122

فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_MILIT-14-1_002

تاریخ نمایه سازی: 30 مرداد 1402

چکیده مقاله:

اهداف: طب نظامی در رابطه با نیازهای سلامتی نظامیان فعالیت می کند. نظر به شرایط جهان از نظر روند رو به گسترش حوادث جنگی، تروریستی و بلایای طبیعی، طب نظامی امروزه در حال تحول است. مطالعه حاضر با هدف طراحی برنامه درسی طب اورژانس نظامی در ایران انجام شد.   روش ها: این مطالعه از نوع ترکیبی (کیفی و کمی) است که در بخش کیفی به بررسی و تحلیل تجارب جهانی در خصوص برنامه درسی طب نظامی و در بخش کمی به روش دلفی نظرسنجی از صاحب نظران داخلی در این رابطه انجام شد. اطلاعات با فیش برداری از منابع متعدد و نیز دو نمونه پرسش نامه محقق ساخته جمع آوری شد. تمام نظرات نسبتا موافق و کاملا موافق نسبت به عناصر برنامه درسی انتخاب شدند و برنامه درسی مورد توافق صاحب نظران طراحی شد و نهایتا در یک جلسه میزگرد کارشناسی مورد بررسی، اصلاح و تایید نهایی شد.   یافته ها: ۹۲% صاحب نظران راه اندازی رشته طب نظامی در ایران را ضروری دانستند و گرایش طب اورژانس نظامی در اولویت تشخیص داده شد. برنامه درسی این رشته تخصصی چهارساله در دو بخش نظری- عملی و بالینی به ترتیب با ۳۵ واحد درسی و ۳۶ ماه دوره چرخشی بالینی و ۶ واحد پایان نامه تحقیقی طراحی شد.   نتیجه گیری: برنامه درسی چهارساله طراحی شده برای طب اورژانس نظامی شامل بخش نظری با ۳۵ واحد درسی، بخش بالینی با ۳۶ ماه دوره چرخشی و ۶ واحد پایان نامه تحقیقی ، در تربیت پزشک نظامی توانا به منظور خدمت به مصدومان و بیماران بدحال در شرایط جنگ و حوادث، می تواند نقش تعیین کننده ای را در طب نظامی ایفا نماید.

کلیدواژه ها:

طب نظامی ، نیازهای آموزشی پزشکان نظامی ، برنامه درسی ، طب اورژانس نظامی

نویسندگان

رمضان رحمانی

دانشکده پرستاری، دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا...(عج)، تهران، ایران

شعبان مهرورز

دانشکده پزشکی، دانشگاه علوم پزشکی بقیه ا...(عج)، تهران، ایران

اسماعیل زارعی

دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

عباس عباس پور

دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

حسن ملکی

دانشکده روان شناسی و علوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی، تهران، ایران

مهدی ابراهیم نیا

مرکز تحقیقات مدیریت سلامت، پژوهشگاه علوم پزشکی بقیه ا...(عج)، تهران، ایران