امکان استفاده از برخی جدایه های ایرانی قارچ بیمارگر Akanthomyces برای کنترل میکروبی شپشک آردآلود پنبه Phenacoccus solenopsis
محل انتشار: فصلنامه تحقیقات آفات گیاهی، دوره: 12، شماره: 3
سال انتشار: 1401
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 88
فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IPRJ-12-3_005
تاریخ نمایه سازی: 1 شهریور 1402
چکیده مقاله:
شپشک آردآلود پنبه (Hemiptera: Pseudococcidae)Tinsely Phenacoccus solenopsis یکی از آفات مهم بسیاری از گیاهان در اکوسیستمهای کشاورزی و فضاهای سبز شهری میباشد. در این مطالعه، امکان به کارگیری سه جدایه ایرانی از قارچ Akanthomyces lecanii (جدایههای PAL۶، PAL۷ و PAL۸) و یک جدایه ایرانی از گونه A. muscarius (جدایه GAM۵) در کنترل میکروبی این آفت در شرایط گلخانهای و روی گیاه حسن یوسف (به عنوان میزبان گیاهی شپشک) مورد ارزیابی قرار گرفت. برای این منظور، گیاهان آلوده به پنج پورههای سن آخر شپشک توسط غلظتهای مختلف (۱۰۴، ۱۰۵، ۱۰۶، ۱۰۷ و ۱۰۸ کنیدی در هر میلیلیتر) هر جدایه تیمار شده و میزان مرگ و میر شپشکها تا هشت روز و به صورت روزانه ثبت شد. میزان مرگ و میر از ۳/۱۴ درصد (در جدایه PAL۷) تا ۷۹/۱ درصد (در جدایه PAL۸) متغیر بود. بیشترین میزان مرگ و میر در غلظت ۱۰۸ کنیدی در هر میلیلیتر بیمارگرهای مزبور دیده شد. بیشترین مرگ و میر ناشی از بیماریزایی جدایهها در روز ششم پس از تیمار ثبت شد. به طور کلی، سوسپانسیون کنیدی جدایه PAL۷ قارچ A. lecanii با غلظت ۱۰۸ کنیدی در هر میلیلیتر بهترین گزینه بین بیمارگرهای مورد مطالعه برای کنترل میکروبی شپشک آردآلود پنبه بود که در شش روز پس از تیمار موجب ۱۷/۵۶ درصد مرگ و میر در جمعیت این آفت شد. از نتایج این تحقیق میتوان برای توسعه کنترل میکروبی شپشک آرد آلود پنبه به ویژه در محیطهای گلخانهای استفاده نمود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ناهید للری سردارآبادی
گروه گیاه پزشکی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، شهرستان باوی، خوزستان، ایران
فاطمه یاراحمدی
گروه گیاه پزشکی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، شهرستان باوی، خوزستان، ایران
نوشین زندی سوهانی
گروه گیاه پزشکی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، شهرستان باوی، خوزستان، ایران
محمدحامد قدوم پاریزی پور
گروه گیاه پزشکی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، شهرستان باوی، خوزستان، ایران
علی رجب پور
گروه گیاه پزشکی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی خوزستان، ملاثانی، شهرستان باوی، خوزستان، ایران
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :